Dinsdag 16 juni – Aankomst ouders
Om 09.15 uur verneem ik per sms dat mijn ouders om 10.00 uur zullen arriveren in Skoppum. Zij hebben net een busrondreis door Noorwegen achter de rug. Ik hijs Stefan weer uit bed en loop met hem en Lieke naar het station. Het is erg leuk mijn ouders weer te zien, alhoewel het (gelukkig) toch maar kort geleden lijkt dat ik ze zag. Mede dankzij Skype natuurlijk! Lieke moet even wennen, maar oma krijgt al snel een handje. Mijn ouders zien een heel ander Skoppum dan in januari, zo groen en bloeiend. Met z’n allen halen we Dennis ’s middags op van de Barnehage. Dennis kletst volop en is trots als hij complimenten krijgt over het aantal Noorse woorden dat hij al kent. Thuisgekomen krijgt Dennis een mooi speelgoedautootje met trailer en paarden. Lieke krijgt een prachtige Sneeuwwitje-jurk, handgemaakt door oma.
Laatste Noorse les
Vandaag is de laatste les van het seizoen. Met alle avondstudenten rijden we naar Nykirke, waar ons een prachtig uitzicht over de baai wacht. Alle leerlingen hebben iets te nuttigen meegebracht en dat wordt allemaal uitgestald op de houten bankjes. Als het toch begint te regenen, is er geen nood aan de man, want er is ter plaatse een schattig houten hutje, waar we kunnen schuilen. Er zijn in heel Noorwegen veel van deze hutjes te vinden, gratis toegankelijk voor iedereen. In de hutten liggen waxinelichtjes (incl. lucifers!) en er is vaak een plek om vuur te maken (om te warmen of eten te koken). In deze hut is de vuurplek gemaakt in een halve mijn. Da’s weer een leuk detail voor Patrick! Ook liggen er nog wat restanten koffie, thee e.d., achtergelaten door eerdere bezoekers. In deze hut kun je niet overnachten, maar in andere is dat wel mogelijk. Soms wordt daarvoor een bijdrage gevraagd, maar er komt niemand langs om geld te innen. Men vertrouwt nog op de eerlijkheid van de reiziger.
Woensdag 17 juni – Zomerfeest Barnehage
We maken een wandeling door ’ons’ bos in Skoppum. De tocht duurt iets langer dan gepland, want ik ken nog niet alle paadjes, maar ook de kleine Lieke stapt dapper door. Als we het laatste stukje langs de weg, over de witte onderbroken markeringsstrepen lopen, merkt Dennis vrolijk op: Kijk, het lijkt wel of Lieke witte strepen poept!
Aan het eind van de middag vertrekken we naar het Borre-strand, want daar wordt het zomerfeest van de Barnehage gevierd. Er zijn barbeques ter plaatse, maar iedereen moet eigen eten en drinken en evt. stoelen en tafel meenemen. Opa en oma mogen gezellig mee, we hebben immers eten genoeg. Stoelen en tafel passen echter niet meer in de auto, maar een picknickkleed volstaat ook prima. Ik had gedacht dat er plastic bestek en bordjes aanwezig zouden zijn, maar omdat dit niet het geval is, is het een beetje behelpen, maar het eten belandt uiteindelijk in onze buiken. Het is prachtig weer en mede daardoor een geslaagd feest. Er zijn wat spelletjes voor de kinderen en ouders hebben taarten gebakken. Ik dacht dat ik één van de weinigen was die een taart had gebakken, maar niets is minder waar. Mijn ietwat verbrande appeltaart staat 
wat knullig tussen de vele andere heerlijke creaties. Maar goed, mijn bakblik is na afloop wel leeg... De kindjes zingen wat liedjes, die blijkbaar op de Barnehage geoefend zijn, maar Dennis durft niet mee te doen. Volgend jaar misschien... De leiders en leidsters worden hartelijk bedankt voor hun inzet het afgelopen jaar en krijgen van de oudercommissie (die dit feest organiseert) een aardigheidje.
De eindtijd van het feest is 19.00 uur en dan is iedereen ook vertrokken en is er geen spoortje meer te zien van het hele gebeuren. Wij lopen nog even naar de zee waar Dennis en Lieke hun gebruikelijke demonstratie steenwerpen geven.
Donderdag 18 juni - Regen
Het weer is vandaag heel wat minder vriendelijk, en als mijn ouders het wagen een wandelingetje te maken, worden ze op het laatste moment verrast door een hevige onweersbui. Gelukkig kunnen ze schuilen.
Vrijdag 19 juni – Karljohansvern
Het gebied waar Patrick werkt, heet Karl Johansvern (Karl Johan was ooit koning van Zweden en Noorwegen). Nooit geweten dat daar iets te beleven valt, maar onlangs kregen we een brochure met allerlei bezienswaardigheden en activiteiten in dit gebied. Daarom gaan we vandaag op verkenning. Eerst maken we een wandeling door het Hortense bos, dat eveneens aan het water grenst. Alweer zo’n idyllische plek. Daarna zouden we koffie met taart nuttigen in een leuk theehuisje, genoemd in de brochure, maar dit wordt momenteel verbouwd. Helaas, dan maar aan het noodrantsoen van krentenbollen, snoepjes en water. 
Vervolgens brengen we een bezoek aan het Marine Museum, dat heel wat groter is dan we dachten. We bewonderen de kanonnen en alle prachtige modelschepen en scheepsattributen.
Voor het museum staat een onderzeeboot opgesteld, die tot in de jaren 90 in gebruik was. We nemen ook binnen een kijkje. Wat een benauwde bedoening! Ik kan me niet voorstellen dat mensen daadwerkelijk 14 dagen aan boord waren en niet helemaal seniel weer aan wal stapten. En dan de geur die er moest hangen, van 20 ongewassen, zwetende, rokende mannen. Het verhaal gaat dat mensen in Den Helder om deze reden de ramen dicht deden als er een onderzeeër terugkwam... Maar goed, Patrick kent iemand die op eerder genoemde onderzeeër heeft gediend, en met hem
is niks mis.
Zaterdag 20 juni – Wandelen!
Jawel, de dag waarop ik mij zo heb verheugd! Patrick en ik vertrekken om eindelijk weer eens een flinke wandeling te maken. Op aanraden van collega Kari kiezen we hiervoor het gebied Merkedammen. Het is werkelijk fantastisch. En je hoort..... helemaal..... niets...., afgezien van kwetterende vogeltjes. Heerlijk! We krijgen zo nu en dan een buitje op ons hoofd, maar dat mag de pret niet drukken.. Aan het Trollevannet (Trollenmeer) staat een hutje dat je inhet weekend kunt huren. Voor nadere informatie word je verzocht contact op te nemen met het VVV. Voorwaarde is in ieder geval dat je op zondag wafels bakt en verkoopt aan de wandelaars. Het gebied moet wild-rijk zijn, maar het enige wild dat ik zie is een flinke das, die de weg oversteekt als we naar huis rijden.Thuis treffen we een vrolijke opa, oma en kinderen en een lekkere stapel pannenkoeken. Geslaagde dag voor iedereen.
Zondag 21 juni – Vaderdag
In Noorwegen viert men vaderdag in november, maar omdat Patrick ’subtiel’ heeft aangegeven dat hij dat nog lang vindt duren en hij tenslotte een Nederlander is, wordt hij vandaag in de watten gelegd.Mijn vader is speciaal naar Noorwegen gekomen, zodat ik hem persoonlijk kan feliciteren. Ik trakteer mijn ouders op een dagje Åsgårdstrand. We vertoeven wat aan het water en lunchen in cafe Munch, genoemd naar de schilder Edward Munch, die zo graag in Åsgårdstrand schilderde vanwege het mooie licht.
Mijn moeder had mij tuinzaad cadeau gedaan. Dus we leggen bonen en zaaien wat bloemenzaadjes. Later deze week zaai ik boerenkoolzaad. En nu maar afwachten wat ik in het najaar allemaal kan serveren!
Maandag 22 juni - Afscheid
Mijn ouders gaan voor de laatste keer mee om Dennis weg te brengen en Dennis laat nog even uitgebreid zijn 
speelgebied rond de Barnehage zien. Dan krijgen opa en oma een ’stor klem’ (dikke knuffel) ten afscheid. Het was fijn mijn ouders te kunnen laten zien hoe mooi we hier wonen en dat we het hier lang zo slecht niet hebben! Van Dennis mag opa Bram nooit meer komen want 'die werd zo zielig elke keer gestoken door de muggen'.
Zalm
Op tv zijn regelmatig volwassen mannen te zien, zo blij als een kind en volop vertellend over hun vangst. Hoera, het zalmseizoen is begonnen. De ene vis is nog groter dan de andere. Om te vissen in binnenwater is een vergunning nodig. Vissen in zee is vrij, omdat daar toch voldoende voorradig is. Het klinkt Noren overigens gek in de oren dat mensen een gevangen vis weer terug gooien. Wat is dan het nut van vissen??
Dinsdag 23 juni – Sankthans aften
Oorspronkelijk is Sankthans (24 juni) een christelijke feestdag, ter ere van de geboorte van Johannes de Doper. In Noorwegen is het tegenwoordig meer een viering van de zonnewende. Op Sankthans avond zijn er grote vreugdevuren te zien en wordt er gefeest. Mannen kunnen blijk van hun liefde geven door 7 verschillende soorten bloemen plukken en deze aan een meisje geven. Als een vrouw de bloemen onder haar kussen vindt, is dit een huwelijksaanzoek. Mijn klasgenote uit Litouwen vertelde dat het daar gebruikelijk is een krans te maken van de bloemen en deze met brandende kaarsen het water op te laten glijden. Kijk, da’s pas romantisch. Aangezien de Noren behoorlijk nuchter zijn, is er waarschijnlijk geen enkele kerel in een bloemenveld te vinden vandaag. Wij merken trouwens helemaal niets van Sankthans. Daarvoor moet je wellicht wat meer ingeburgerd zijn.
Woensdag 24 juni - Puffen
Het is warm, ik meet 40 graden....Beetje té. Patrick reist terug vanuit Brussel en neemt de trein naar huis vanaf het vliegveld. De trein heeft vertraging omdat de rails zijn uitgezet. In Nederland hebben rails in de lengte ruimte om uit te zetten. In Noorwegen is het echter nooit zo warm, dus dat was (tot nu toe?) niet nodig. Leve de klimaatverandering.....
Donderdag 25 juni – Proeftijd
Patrick heeft een proeftijd van 6 maanden. Vandaag heeft hij een evaluatiegesprek, zodat eventuele ’punten ter verbetering’ nu al besproken kunnen worden. Gelukkig is iedereen erg tevreden en is van ontslag geen sprake. Zijn bijdrage aan het werk wordt als waardevol gezien. Maar goed ook, want een terugkeer hadden we nou niet direct ingecalculeerd.... Ook Patrick zelf is nog steeds erg tevreden. Hij heeft veel ruimte om inhoudelijk te werken, zonder veel administratief gedoe.
Zondag 28 juni - Garage
Het is nog steeds erg warm. Dennis heeft ontstoken ogen van de hooikoorts en moet daarom binnen blijven. Wat kun je dan beter doen dan de (koele) garage opruimen? Althans, een begin daarmee maken.... Patrick hangt de werkbank op (sneller gezegd dan gedaan) en we verzamelen nog wat spullen voor het grof vuil. De rest wat efficienter inruimen en de garage is behoorlijk opgeknapt!
Teken en ander ongedierte
Natuurlijk weten onze grote vrienden ons ook hier te vinden. Op het nieuws wordt volop gewaarschuwd. Teken komen vooral voor in o.a. de province Vestfold (en laten wij daar nu wonen..). Prompt heeft Dennis er één te pakken, gewoon na een klimmetje bij ons in de tuin. Patrick kan er nog net op tijd 2 van zich afschudden. We nemen ons voor het hele gezin na elke wandelinge aan een grondige tekencheck te onderwerpen!
Verder zijn hier dezelfde insecten te vinden als in Nederland. Wel huist er in Noorwegen één giftige slangesoort, namelijk de adder. Onlangs had Dennis een natuurlesje op de Barnehage over de adder, compleet met een exemplaar op sterk water. 
Zaterdag 4 juli
’s Morgens kopen we o.a een wasdroger. Degene die we hadden meeverhuisd was erg oud en het niet waard een gat in de muur te maken voor de korte resterende levensduur. Daarom hebben we en condensdroger gekocht. Nu zullen we weer snel heerlijk zachte handdoeken en ontkreukte was hebben!
’s Middags maken Patrick, Dennis en Lieke een uitstapje naar Moss, aan de overkant van de Oslofjord. Met de auto op de veerboot, altijd leuk! Patrick koopt daar dakdragers voor op de auto.
Zondag 5 juli - Verkoeling
’s Avonds Eindelijk Regen. Een hoosbui zelfs. Compleet met onweer. Ik zit met een neut, onder het afdak op het terras, te genieten. Er volgt de dagen hierna meer regen en onweer. Er is voor maar liefst 30 miljoen kronen schade door het onweer. Bij ons valt de stroom om de haverklap uit. De energiebedrijven werken in het hele land de klok rond om alle schade te herstellen.
Vruchten
Rectificatie: Zoals mijn moeder al voorspelde zijn de kruisbessen in onze tuin bij nader inzien rode bessen. De bramen blijken frambozen.
Overal in het dorp en bos zijn volop bos-aardbeitjes, kersen en bosbessen te vinden. Frambozen en bramen zijn ’onderweg’. Het duurt nu helemaal een eeuwigheid voordat we thuis zijn van de Barnehage, omdat Dennis en Lieke zoveel moeten plukken en eten. Lieke roept dan steeds luid: Dennuuhs, aabeie!! Het is een schattig gezicht. Stefan heeft inmiddels een tand, dus hij kan ook aardig meesmikkelen.
Zaterdag 11 juli
Vandaag is mijn zus met gezin + caravan vertrokken, met de bedoeling hier a.s. dinsdag te arriveren. Dan zullen we samen een week kamperen in Telemark. Wij zullen deze week daarvoor de voorbereidingen gaan treffen!
