vrijdag 29 mei 2015

Vogeltjes uit het ei, 20 mei 2015

Vandaag kwamen de eerste eitjes uit. ’s Ochtends vroeg waren er al twee kuikentjes en geleidelijk aan werden dat er zes. Het zevende ei kwam niet uit, ook niet een paar dagen later. De ouders hebben het er maar druk mee. Ze vliegen af en aan om eten te brengen. Daar kunnen we leuk naar kijken als we in de tuin zitten.

Klik op onderstaand fimpje.


Nationale feestdag, 17 mei 2015

Ook dit jaar werd het weer 17 mei, de nationale feestdag die door alle Noren op de hele wereld wordt gevierd. En Jeanette en Ronald en de meiden mochten erbij zijn! Het programma was hetzelfde als alle jaren: bijeenkomst op school, optocht door Skoppum en daarna spelletjes spelen en gezellig samen zijn op het schoolplein. En natuurlijk was iedereen gehuld in traditionele klederdracht, hetgeen elk jaar weer een kleurrijk geheel oplevert.


Na de feestelijkheden trokken we snel wandelkleren aan en gingen nog een stukje wandelen voordat Jeanette en co weer naar Nederland moesten. We gingen naar Adalsborg, een leuke wandeling met een kleine maar heftige klimpartij en een mooi uitzicht vanaf de top. We zouden eigenlijk op de top worstjes gaan grillen, maar die hadden we de dag ervoor al opgegeten. Op de top hebben we allemaal onze naam in het boek geschreven. Daarin stonden al namen geschreven: we waren warempel niet de enigen die op 17 mei deze wandeling maakten! 





Geocachen, 14 mei 2015

Van 13 t/m 17 mei waren Jeanette en Ronald met de kinderen op bezoek.  Op Hemelvaartsdag gingen we geocachen. Ronald had speciaal een GPS ontvanger gekocht. In het bos aan de overkant zouden verschillende “schatten” zijn verstopt. We programmeerden de GPS posities in onze GPS ontvangers en gingen op pad. De eerste konden we helaas niet vinden. De hint was “steen” en “boom”. Dat is geen erg bruikbare hint in een bos in Noorwegen…

De tweede vonden we gelukkig wel. Het was Tijgetje, van Winnie de Poeh. Ondanks dat we de schat hadden gevonden, waren de kinderen niet bijster enthousiast. Daarom gingen we maar weer naar huis, zonder naar de overige schatten te zoeken (er liggen er nog veel meer!).

Het gekruip door het struikgewas kreeg trouwens nog een staartje. Een of ander dier heeft me in mijn bovenarm gebeten en dat veroorzaakte een ontsteking. Ik kreeg een rode bult en een rode kronkelende streep op mijn arm. Volgens de arts van de dokterspost was het een tekenbeet, maar dat geloofde ik niet. Mijn eigen huisarts geloofde het een paar dagen later ook niet, maar de penicilline hielp gelukkig toch. Ronald had wel een teek in zijn knieholte, maar die kon er gelukkig zonder problemen uit gehaald worden.


Gevaarlijk hoor, die Noorse bossen!


Tochtleidercursus, 8 - 10 mei 2015

Voor mijn verjaardag had ik een gecombineerde cursus gekregen. De cursus tot ambassadeur van de toeristenvereniging (vrijdagavond) en de basiscursus voor tochtleider (zaterdag en zondag). De cursus werd gegeven in de hut van de toeristenvereniging in Horten, waar ik drie weken eerder met Stefan had overnacht. Er waren in totaal 13 mensen, waaronder een Deen en een jongen uit Tromsø. Mensen kwamen echt van heinde en ver, omdat deze cursus overal vol was. Had ik even geluk!

Op de ambassadeurcursus leerden we vanalles over de toeristenvereniging (doelstellingen, geschiedenis, etc.) en op de tochtleidercursus leerden we dingen over motiveren van mensen, leiding geven aan een groep, het voorbereiden en plannen van een tocht, wat je wel en niet mag doen onderweg, eten maken onderweg, en natuurlijk kaart en kompas.

Nu ik de cursus heb gedaan mag ik tochten gaan organiseren in de buurt, maar uiteraard wordt aangeraden om eerst een paar keer mee te gaan als assistent. De volgende stap is de zomercursus. Die is een stuk pittiger met zowel toelatingseisen als een examen. Als ik dat haal mag ik tochten leiden in de bergen in de zomer. De moeilijkste cursus is die voor tochtleider in de winter, maar dat ga ik niet doen.


Terwijl ik op cursus was, waren Jacqueline en de kinderen op Mama-weekend in Tjønneberget, een hut van de toeristenvereniging in Tønsberg. De hut ligt op het zuidelijkste puntje van het eiland Tjøme, ten zuiden van Tønsberg, met uitzicht over zee. Er waren 6 mama’s en 9 kinderen. Het werd een gezellig weekend, waarin ze een wandeling maakten, hielpen bij het opruimen van het strand (landelijke actie), steentrolletjes maakten, spelletjes deden en veel buiten speelden. Lieke en Stefan hebben zelfs gezwommen in de ijskoude zee! Zaterdag verzwikte Dennis zijn voet en kon de rest van het weekend niet lopen. Gelukkig ging dat in de lop van de week weer over. 



Twee diploma's, één vreemd genoeg in Nieuwnoors



Steentrollen


zondag 3 mei 2015

Paringsdans van het Korhoen, 2 – 3 mei 2015

Een collega wist een plek waar je in mei korhoenen kan zien dansen. Dat is op een heuvel diep in de bossen bij Svarstad. Svarstad ligt drie kwartier ten Westen van Skoppum, heel erg mooi in het vallei van de rivier de Lågen. De collega wees ons de weg en hielp ons de tent te camoufleren.

Stefan en ik hadden hier lang naar uitgekeken. Toen de tractorweg te moeilijk werd parkeerden wij de auto en reden een stuk met de collega mee, die een terreinauto heeft. Toen we op sneeuw stuitten parkeerde hij ook de auto en gingen we te voet verder. Ik had de tent bij me en alles samen was behoorlijk zwaar (21 kg). De weg ging steil omhoog en het begon zachtjes te sneeuwen. Ik liep flink te zweten. Boven was het moerassig met hier en daar wat sneeuw. Gelukkig sneeuwde het niet meer. We zetten de tent op tussen een paar bomen met mooi uitzicht over het moeras waar de vogels zouden gaan dansen. We camoufleerden de boel met een camouflagenet en takken. We maakten kijkgaten in de camouflage en zouden met open tent gaan slapen, zodat de vogels niet zouden schrikken van het geluid van de rits. Zo nu en dan konden we al een korhoen (orrfugl in het Noors) horen zingen. Toen ging de collega naar huis. Stefan en ik maakten eten (we maakten water door sneeuw te smelten) en gingen vroeg slapen.

Om kwart voor vier werd ik wakker van het geluid. Het was koud, maar één graad boven nul. Ik maakte Stefan wakker en doodstil keken we naar de vogels. Het was schemerig en er was te weinig licht om foto’s te maken, maar we konden het goed zien met het blote oog en de verrekijker. We hoorden ze van alle kanten, het waren er misschien wel tien. Af en toe zaten ze maar 5 meter van de tent vandaan. Na een uurtje werd het weer stil. Om zeven uur werd ik wakker van een vogel die boven ons in de boom zat. Nu was het licht genoeg voor een mooie foto. Daarna was het afgelopen.


Stefan werd pas na half negen weer wakker! Na een heerlijk ontbijtje in de zon pakten we de boel in en liepen weer terug. De weg terug was langer dan de heenweg, maar gelukkig was het bergaf. Stefan droeg de hele terugweg zijn eigen rugzak met slaapzak, kleding, zaklamp, waterfles en koekel. 





Deze foto is de volgende ochtend genomen, want 's nachts was het natuurlijk veel donkerder.


vrijdag 1 mei 2015

Op 1 mei legt elke vogel een ei..., 1 mei 2015

Zojuist, om half zeven, heeft het meesje zes eieren gelegd! Nu ligt ze er lekker op te broeden.