Turnrek bouwen, 21 juni 2014

Zo, de werkzaamheden voor het turnrek zijn begonnen! We zijn bezig met het graven van de gaten voor de vertikale palen. Minstens 1 meter diep en een halve meter breed. Geen simpel klusje!

Ravijnwandeling Kjøsterudjuvet, 7 juni 2014

Vandaag waren we in het ravijn Kjøsterudjuvet in Drammen. Je kunt door dit ravijn naar boven lopen. Dit is een moeilijke tocht waarbij het woeste riviertje vaak moet worden overgestoken. Daarnaast stikt het in het ravijn van flinke rotsblokken en bomen die naar beneden gevallen zijn. Veel geklauter dus. 

De kinderen hebben genoten. Dennis liep voortdurend (veel te ver) voorop.

We waren met een collega van FFI met zijn gezin (vrouw, een jongen van vijf en een van twee in de rugdrager).  De oudste viel onderweg in een gat tussen wat rotsblokken en was even helemaal verdwenen. Dat was even schrikken, maar gelukkig liep hij daarna dapper verder.

De tocht door het smalle ravijn is ongeveer 1,5 km lang en gaat bijna 300 m omhoog. Aan weerszijden is een rotswand van soms wel 50 m hoog. Op twee plekken is de weg zo steil en smal dat er een ladder is gemaakt. Op de laatste plek ligt deze ladder in een waterval! Dat was behoorlijk eng en Lieke en Stefan moesten even flink slikken. Lieke ging uiteindelijk met mama en Stefan ging bij papa op de schouders. Dennis was toen allang boven, natuurlijk! Hier werden we allemaal kletsnat. Daarna was het gelukkig niet ver meer naar de picknickplek bij een bergmeertje.

Boven hebben we gebarbecued en Lieke en Dennis hebben gezwommen. Dat was erg koud! Toen zagen we plotseling een slang in het water zwemmen. Toen hebben we maar niet meer gezwommen.

Terug gingen we over een gewoon pad en we waren snel beneden. Een erg leuke belevenis die de kids niet gauw zullen vergeten. En ze willen graag nog een keer!

 

Larvikitt-mijn, 3 juni 2014

Vanavond was er een excursie van Gea Norvegica Geopark, naar een Larvikitt-mijn bij Larvik. Larvikitt is een steensoort die alleen in de buurt van Larvik voorkomt en die over de hele wereld wordt gebruikt voor tegels, façades, keukenbladen, etc. De gids kenden we al van de excursie naar Mølen (10 mei). Zij kende Dennis ook nog en zei speciaal voor hem dat het vanavond wèl geoorloofd was om stenen mee naar huis te nemen!

Het was erg indrukwekkend om te zien hoe de steen in gigantische plakken van 3x10x15m wordt gezaagd door draden van diamant. Vervolgens worden er kleinere blokken van enkele kubieke meters van gemaakt. Die worden verkocht voor 4000 tot 12000 kronen per kubieke meter. Om dat allemaal te verplaatsen zijn indrukwekkende vrachtwagens en bulldozers nodig.

Helemaal aan het einde van de excursie werd ons duidelijk waarom Larvikitt zo bekend en geliefd is (Japanners en Chinezen komen speciaal naar Larvik om zelf de juiste blokken uit te zoeken!): als de steen goed wordt gepolijst zit er een hele mooie blauwe schittering in. Dat kun je ook zien als de steen nat wordt. Uiteraard hebben we toen wat stenen uitgezocht en meegenomen. Nu moeten we alleen nog een stenentrommel kopen om ze mooi te polijsten…

Nordmarka, 1 juni 2014

Vandaag gingen we Jacqueline ophalen op het vliegveld van Oslo. Dat was een mooie gelegenheid om het grote bos ten noorden van Oslo (Nordmarka) te ontdekken. 

We hadden een beetje gemengde gevoelens daarover. Veel mensen zijn laaiend enthousiast over het grote natuurgebied dat zo dicht bij hartje Oslo ligt, maar op TV hebben we beelden gezien van mensen die in de file stonden te skiën: veel volk dus. Niet gek natuurlijk, zo dicht bij de grote stad. 

Een bekende hut waar eten en drinken te koop is, is Ullevålseter. De meest gebruikte wegen daarheen zijn grindpaden die gebruikt worden door iedereen, van kinderwagens tot oude van dagen. Om die drukte te vermeiden, zochten we op de gok een klein paadje uit op de kaart. 

Op de weg naar de parkeerplaats  was het al erg druk met fietsers en skiërs, er wordt hier duidelijk veel getraind. Vanaf de parkeerplaats moesten we hier en daar over de grindpaden, en daar was het erg druk met wandelaars, joggers en fietsers. Maar de smalle paadjes waren erg mooi en rustig, hoewel je je natuurlijk nooit helemaal alleen waande. Ullevålseter noemt zich “sportsstue”, oftewel een plek voor sportieve mensen. Nou die waren er: het was er gezellig druk met sportievelingen. Dat was natuurlijk mede te danken aan het prachtige weer: een strak blauwe hemel en meer dan 20 graden.

Het is elke keer weer ongelooflijk hoe snel je vanuit hartje Oslo midden in de natuur zit. Vergeleken met andere grote steden moet dit toch een uniek pluspunt voor Oslo zijn. 

Na een rustige pauze in het gras bij de hut, met wat boomklimmen en op zijn handen staan, liepen we een ander klein paadje terug naar de auto. Dit paadje ging vlak langs de rivier Skjersjøelva, een klein maar woest riviertje, dat al lang geleden werd gebruikt voor opwekking van energie (zagerijen etc).

Al met al een zeer geslaagde dag. Maar de volgende keer gaan we toch weer wat verder weg van de grote stad…