Stil gehoopt maar toch gezwegen….. Vanwege de zenuwen tijdens het examen dacht ik het helemaal verprutst te hebben, maar ik heb nu (op 20 februari) toch echt het certificaat per post ontvangen!!! Nou, ik ben er best trots op na precies 1 jaar in Noorwegen de ‘taaltest op hoger niveau’ te hebben gehaald. Daar moet op gedronken worden!!
En nu even terug in de tijd. We beginnen met Kerst 2009…..
Nissefest
De Kerstman heet in het Noors ‘Julenisse’. Voor het Nissefest dat op de Barnehage georganiseerd wordt mogen alle kindjes verkleed komen. Dus heb ik voor Dennis en Lieke een pakkie aangeschaft. Het staat schattig en ze lopen nu nog steeds regelmatig als Kerstman en -vrouw door het huis. Tijdens het feest op de Barnehage wordt o.a. speciale kerstrijstepap gegeten en worden er kerstliedjes gezongen. En de Kerstman brengt ook nog een bezoekje.
Kerstkoekjes
Traditioneel worden er voorafgaand aan Kerst 7 verschillende soorten koekjes gebakken. Wij doen ons best en komen tot 6, al zijn onze koekjes naar Duits recept.
Kerstboom
Vlakbij is een kerstboomkwekerij waar iedereen zijn eigen boom mag omzagen. Kerstmannetjes ter plekke delen zakjes snoepgoed uit en er is van alles georganiseerd voor zowel kinderen als volwassenen. Na het zagen genieten we van de Noorse glühwein variant “gløgg”. Een gezellige boel dus! Patrick maakt zich nog even druk over de prijs van de kerstboom. Waarom moet die nou ruim 25 euro kosten terwijl er zat bomen in Noorwegen groeien? Zelfs in het zuiden van Nederland zijn de bomen lang niet zo duur! De Noren zelf vinden deze prijs echter heel schappelijk. En we hebben tenslotte een leuke middag. En een kerstverse boom.
Kerstavond
In de adventstijd worden de huizen versierd met uitsluitend paarse versieringen. De rode attributen worden pas met Kerst toegevoegd. Hier begint Kerst al op 23 december. Op deze avond wordt de kerstboom opgetuigd en wordt er uitgebreid gegeten. Wij versieren de boom maar het eten doen we gewoon op de 24e. Ons Kerstdiner bestaat uit onze eigen ‘kaasfondue de luxe’. En uiteraard worden er cadeautjes uitgepakt. De kinderen zijn ontzettend lief en spelen uitgebreid met elk cadeautje dat ze krijgen. Lieke is erg blij met haar dokterskoffertje en haar broers worden dan ook direct grondig onderzocht. Dennis krijgt voldoende coole lego om de hele kerstvakantie mee door te komen. Omdat Stefan de mooie lego-creaties van zijn broer graag sloopt of opeet, staat er nu een mooie vitrinekast in Dennis’ kamer die de bouwwerken moet beschermen tegen Stefan Sloopkogel.
Kerstmaal
Ik doe eens gek en bereid voor ‘derde kerstdag’ een typisch Noors kerstgerecht, Pinekjøtt (van lamsvlees). Het moet eerst meer dan 8 uur onder water staan om het te ontzouten. Daarna moet het zo’n 3 uur liggend op dwars opgestapelde houten stokjes stomen en dan is het klaar om genuttigd te worden. Niet bepaald een succes. Het is nog steeds erg zout en het vlees blijft vreselijk tussen je tanden zitten. De traditionele koolraapstamppot smaakt wel goed. Verschillende mensen hebben me ervan proberen te overtuigen dat het echt ontzettend lekker is. Nou, dan mogen ze mij gerust eens uitnodigen voor een maaltje. Eerst proeven, dan geloven.
Kerstboomfeesten
Ons eerste ‘Juletrefest’ wordt georganiseerd door de Barnehage. We komen bij elkaar in het kerkgebouw. In de uitnodiging werd iedereen verzocht de kerstkoekjes e.d. die over zijn mee te nemen. Dat heeft men ook gedaan (alhoewel er veel net-gebakken uitziet). Het lekkers staat uitgestald op tafels en iedereen kan zich er aan tegoed doen. Ook is er een loterij. Wij hadden ons niet speciaal uitgedost voor deze gelegenheid, maar dat was blijkbaar wel een beetje de bedoeling. Iedereen is gekleed in kerstoutfit en ook de kindjes hebben mooie kleren en glimmende schoentjes aan. Dan weten we dat voor de volgende keer… Patrick, die iets later komt omdat Stefan nog niet uitgeslapen was, kan ik gelukkig nog net inlichten over de dresscode. In het midden van de zaal staat De Kersboom. Daar dansen we met z’n allen omheen terwijl we de voor Noren zo bekende liedjes zingen. Dennis zingt uit volle borst mee, alsof hij dat al jaren zo gedaan heeft. Dan komt de Kerstman nog even langs om snoepzakjes uit te delen waarna iedereen weer huiswaarts vertrekt.
Het tweede Kerstboomfeest is bij FFI, Patrick’s werkgever. De opzet is hetzelfde en we verschijnen nu wat netter gekleed ten tonele. Er is hier ook vermaak in de vorm van spelletjes en zowel Dennis als Patrick winnen de eerste prijs met stoelendans!
Oud- en Nieuw
Opa en oma zijn zo lief ons persoonlijk een gelukkig Nieuwjaar te komen wensen. We kunnen zowaar genieten van mooi vuurwerk in de straat. Als Patrick en ik even naar buiten lopen na 24.00 uur worden we uitgenodigd door de buren op nr. 1. Binnen zit een gezellige club mensen (heeft wellicht ook iets te maken met de alcoholinname). We krijgen wat zelfgebrouwde drankjes in de handen gestopt en blijven even plakken.
Ik krijg van mijn schoonouders als vervroegd verjaardagscadeau een door mij zeer gewenste schoenen- en wantendroger. Een apparaat met slangetjes waardoor warme lucht blaast. En een speciaal statiefje voor de wanten. Echt perfect om na een Barnehage-dag de kledingstukken weer op tijd droog te krijgen voor de volgende dag.
Nederland
Ter ere van de 60-e verjaardag van mijn moeder reis ik voor het eerst terug naar Nederland, samen met Dennis en Lieke. Eigenlijk door toeval reizen we op exact dezelfde dag als ik een jaar geleden naar Noorwegen vertrok en wel op moeders verjaardag. Een soort goedmakertje dus…. We hebben een heerlijke drukke en gezellige week en een leuk verjaardagsfeest. Moeder schotelt ons heerlijke Hollandse gerechten voor. De kindjes vermaken zich prima en ik vul de koffers voor de terugreis uiteraard met Hema-kleertjes en Nederlands lekkers.
Het typisch Nederlandse polderlandschap geeft me wel even een weemoedig gevoel, maar de file waarin ik later beland herinnert me er weer aan waarom we besloten Nederland te verlaten.
Op de zaterdag voor ons vertrek (16 januari) heb ik het examen voor de Bergenstest, in Sandefjord. De Volksuniversiteit heeft zelfs een bus voor ons geregeld, zodat we ons niet druk hoeven maken over het vervoer. Ik ben erg zenuwachtig en in de weken na het examen schieten me steeds van die domme foutjes te binnen die ik gemaakt heb. Maar naar nu blijkt waren het er gelukkig niet genoeg voor het stempel ‘gezakt’.
Omdat Dennis toch nog een beetje te weinig met de andere kinderen speelt, is op de Barnehage een project opgestart om de kinderen bekend te maken met Nederland. Eén van de kinderen vroeg Dennis: Hebben jullie dan ook eten in Nederland?? Ja, antwoordde Dennis, anders gaan we dood. Alle kinderen maken mooie tekeningen van de Nederlandse vlag en in de bibliotheek worden boeken over Nederland geleend. En Dennis krijgt een fototoestel mee naar Nederland met de opdracht zoveel mogelijk foto’s te maken. We maken in Nederland dus foto’s van molens, strand, geveltjes etc. En we nemen spekjes en stroopwafeltjes mee zodat de Noorse kindjes ook wat van Nederland konden smaken. Zowel foto’s als lekkers zijn een groot succes. Eén van de kinderen vindt de stroopwafeltjes het lekkerste dat hij ooit gegeten heeft. Kijk, da’s pas een compliment.
Partijtjes
Lieke kreeg een uitnodiging voor een kinderpartijtje. Haar Barnehage-vriendinnetje Amalie werd 3. Tja, wat is dan gebruikelijk qua cadeautjes? En is het de bedoeling dat er een ouder meekomt bij zulke kleintjes? Het gaat allemaal vanzelf goed: het cadeautje bevalt en Patrick laat Lieke eventjes achter. Ze heeft een erg leuk feestje. Dennis was een beetje jaloers omdat hij nog nooit op een partijtje gevraagd was. Daarom mag hij op deze dag bij de buurjongen legoën. Heeft hij zijn eigen feestje. Dat vindt hij gelukkig geweldig want de buurjongen heeft mega-veel lego, waaronder de Star Wars-collectie. Ik begrijp trouwens die hele Star Wars-hype niet. Heeft alleen maar te maken met de commercie die inspeelt op het jeugdsentiment van de ouders van tegenwoordig. Kinderen zoals Dennis weten totaal niet waarover ze praten, maar vinden het toch supercool… Inmiddels heeft Dennis trouwens zijn derde partijtje achter de rug, dus hij hoort er helemaal bij! Toen ik Dennis na een partijtje ophaalde zag ik de tekening van de Nederlandse vlag aan de koelkast hangen. Erg grappig!
Sneeuw
Het langlaufen dat vorig jaar uitliep op een fiascootje komt nu wat beter uit de verf. Patrick neemt een dagje vrij en samen maken we een mooie tocht die op slechts 100 meter van ons huis begint. Het vergt nog wel wat oefening, maar de kans dat het uitloopt op een grote hobby (en alternatief voor wandelen in de winter) is groot! Aan de hoeveelheid sneeuw zal het niet liggen, want er is de afgelopen dagen weer heel wat bijgedwarreld. Patrick maakt later nog een tocht over een løype die over een groot meer voert. Het ijs is tenslotte 40 cm dik, dus dat moet kunnen. Vanuit de Barnehage wordt volop gesleed en geskied. Patrick schuift wat sneeuw van het dak om onverwachte lawines te voorkomen en baant zich een weggetje door de tuin. Da’s allemaal makkelijker getypt dan gedaan!
Glattkjøringskurs (gladrij-cursus)
Als kerstcadeau kreeg ik een slipcursus om onze overlevingskansen tijdens een eventueel slippertje te verhogen. Ik rijd met een instructeur uit Horten naar de slipbaan in Hof. De baan is gelegen op een prachtige afgelegen plek, midden in het bos. Het is een erg leuke ervaring. Het ontwijken van mensen moet ik even onder de knie krijgen, hetgeen inhoudt dat er eerst 20 personen door mijn toedoen in het ziekenhuis belanden (of nog erger..). Dan oefenen we nog even grondig de functies van de ABS en ESP en daarna mag ik de instructeur weer naar Horten rijden. Ik krijg een mooi certificaat van hem. Het is hier trouwens verplicht zo’n slipcursus te doen bij het volgen van rijlessen.
Bezoek
Patrick’s zus brengt ons met haar gezin een tweede bezoek. Ze komen op maandagavond aan en ongelukkig toeval wil dat Patrick dan in Brussel aan het bier zit (en ook wat werkt). Hij kan echter eerder terugkomen en is op dinsdag rond 11.00 uur van partij. We hebben veel sneeuwpret en Dennis geniet erg van de aandacht van de grote neven en de stoere robotachtige figuren die hen vergezellen en waarvan ik de naam alweer vergeten ben.
OL
Uiteraard zagen we ‘onze’ Nederlanders schaats-plakken binnenslepen. En door ‘onze’ Noren (waarvan ik de namen nog wat beter uit het hoofd moet leren..) wordt nu de ene na de andere medaille behaald met ski-schieten (zoals dat hier zo mooi heet), langlaufen etc. Leuk om partijdig te zijn zoals het uitkomt.
Huis
De speelkamer kan nu eenvoudig omgetoverd worden tot logeerkamer. De enige afwerking die nog moet plaatsvinden is het verfwerk (nu staat het nog in de grondverf). Verder zei de tv onlangs KNAL en daarom hebben we inmiddels een nieuwe kijkbuis aangeschaft. Omdat we deze op een meer geschikte plek geplaatst hebben, is er wat met meubels geschoven (een aantal zaken schoof direct door naar de kringloop) en we zijn erg tevreden met het resultaat. Net als wij hebben de meubels dus ook een jaar nodig gehad om hun plekje te vinden.
Een jaar later….
En dan ga je de balans opmaken. We hebben een erg druk jaar achter de rug en de tijd is dan ook omgevlogen. Veel nieuwe indrukken opgedaan een nieuw bestaan opgebouwd. Over het algemeen is het ons allemaal voor de wind gegaan. Patrick heeft het erg naar zijn zin op het werk en doet zijn presentaties in het Noors. De kinderen hebben hun draai gevonden op de Barnehage en ook zij schakelen met gemak van de ene naar de andere taal. Ik heb de Noorscursus afgerond en ben inmiddels met een computercursus gestart. De Noren bevallen goed. Zijn misschien wat stug als je ze nog niet kent, maar erg vriendelijk en behulpzaam als je elkaar wat vaker spreekt. We beginnen wat contacten op te bouwen. Kennen een scala aan Noorse kinderliedjes en karakters zoals Kaptein Sabeltann, Lillesøster, Karius & Baktus, Flåklypa en Gråtass. Hebben, afgezien van wat genante situaties, vrij gemakkelijk kennis gemaakt met de gewoonten en gebruiken. We hebben de eerste ervaringen met de gezondheidszorg achter de rug (prima, als je de maanden wachttijd buiten beschouwing laat). Financieel gaat het gelukkig ook nog steeds goed. En het natuurschoon bezorgt ons nog regelmatig een vakantiegevoel. Kortom, we mogen niet klagen. Het enige wat nog ontbreekt is een baantje voor mij. Intussen vermaak ik me wel met de cursussen die het arbeidsbureau organiseert, maar ik hoop toch dat het me dit jaar lukt aan de bak te komen. En dan is het plaatje compleet. We hebben zeker geen spijt van onze stap en door het vele contact met en bezoek vanuit Nederland voelen we ons ook helemaal niet ver verwijderd van het leven daar. Iemand vroeg ons het afgelopen jaar of we de rust gevonden hebben die we zochten. Nou, rustig is het sowieso niet bepaald met 3 kotertjes, maar ik heb zeker het gevoel dat de kop eraf is. We zijn opgestart (en dat geldt hopelijk ook voor onze jongste nachtbraker). De natuur geeft ons zeker een vrijer gevoel, je leeft wat minder op elkaars lip (of bumper). En wie weet kunnen we dit jaar eens een hobby oppikken en wat contacten opbouwen. We blijven nog even!
