In februari hebben we leuke dagen met mijn broer Remco en het grootste deel van zijn gezin. Spelen in de sneeuw is uiteraard de hoofdactiviteit, aangezien er buiten weinig anders mogelijk is. Tijdens de gezellige avonden worden we helemaal op de hoogte gebracht van het schokkende en hilarische wel en wee van een aantal BN-ers.
8 maart - Lieke 3 jaar
Lieke krijgt een mooie (roze…) fiets, compleet met mandje voorop en een stoeltje voor de pop. De pop die oma Nita gemaakt heeft wordt verkozen tot fietspop. Een hele eer, maar ik vind het eigenlijk wat te ver gaan dat de pop nu dag en nacht in het stoeltje in de koude garage moet zitten. Maar ja, je bent fietspop of niet! Ondanks de sneeuw probeert Lieke de fiets direct uit. Daarna vieren we verder in een indoor speelparadijs waar de kinderen volop genieten. Onze buurvrouw staat weer trouw voor de deur met een kado, een heuse plaspop inclusief potje. Zo attent dat ze daar steeds aan denkt, vooral nu ze erg druk is met haar zieke vader. De vader is inmiddels (op een zeer respectabele leeftijd) overleden. Als Patrick en ik bespreken welke bloemen niet geschikt zijn voor een dergelijke gelegenheid, vraagt Dennis: Bedoel je zoals een vleesetende plant? Nou, die hebben we inderdaad niet gegeven. We willen de buren graag te vriend houden.
Als in april Jeanette en Ronald bij ons verblijven is de sneeuw aardig verdwenen. Alleen tijdens een boswandeling is het af en toe nog even ploeteren. We genieten wel van een prachtige zonnige periode en Ronald legt even vast hoe beide zoons papa helpen met het wisselen van winter- naar zomerbanden. Dit moet namelijk gebeuren op de eerste maandag na Pasen, anders riskeer je een fikse boete.
Pasen
Ik weet nog goed hoeveel moeite de kinderen vorig jaar moesten doen om het lekkers uit de sneeuw te vissen en daarom legt de paashaas de eieren dit jaar binnen. Dat scheelt een hoop gedoe en het smaakt net zo lekker! Verder maken we versieringen (die nog steeds ophangen, bedenk ik me nu..), bakken we broodjes en maken we een wandeling in een sneeuwvrij bos, op een mooie zonnige Tweede Paasdag.
Dinodag in Oslo
Eind maart brengen we een bezoek aan het natuurhistorisch museum in Oslo, alwaar een heuse dinovoorstelling is. En het is er druk! Dennis en Lieke krijgen zelfs een echt stukje dinobot en Dennis wil nu alleen nog maar archeoloog worden. Er hangt een kastje in zijn kamer waarin hij een heuse stenenverzameling is begonnen.
Toeristenvereniging
We zijn lid geworden van de Toeristenvereniging die regelmatig leuke activiteiten organiseert. Alle kinderen kregen een paspoort waarin ze kunnen noteren welke planten en dieren ze hebben gespot en aan welke activiteiten ze hebben meegedaan. De eerste activiteit waarbij wij van de partij zijn is een wandeling voor het hele gezin. Stefan neemt het serieus en loopt het de heenweg helemaal zelf. Aan het water grilt iedereen zijn meegebrachte worstjes en zijn er wat spelletjes voor de kinderen. En ik kan nèt lang genoeg op de stelten blijven staan voor de foto. Leuke eerste ervaring met deze organisatie. Voor het ruigere werk zoals kanoweekenden, bergbeklimmingen en huttentochten moeten we nog even geduld hebben.
Varen en barbecue
Patrick verblijft in mei 2 dagen op het onderzoeksschip van FFI, samen met ‘zijn’ robotonderzeeër en een aantal collega’s. Het doel is te checken of de onderzeeër daadwerkelijk opereert zoals de algoritmes op kantoor aangeven. En dat is voor het grootste deel het geval. Geslaagde missie dus. Op zondag worden alle collega’s met gezin uitgenodigd voor een vaartochtje. Patrick, Dennis en Lieke maken van deze gelegenheid gebruik. Kinderen zijn verplicht een zwemvest te dragen en die kun je gelukkig lenen bij de regionale brandweer. Ik blijf thuis met Stefan om voorbereidingen te treffen voor een barbecue. De boottocht gaat over de Oslofjord van Horten naar Oscarsborg Festning. Het weer is mooi en natuurlijk zijn er worstjes voor de kinderen. Ook de barbecue is heel gezellig (ook al is het maar 5 graden..). Het gezin dat we hiervoor uitgenodigd hebben is helemaal Noors. De vrouw leerde ik vorig jaar op de ‘open barnehage’ kennen en daaruit is een leuk contact voortgekomen.
Geschiedenisweetje
Tijdens de vaartocht wordt over het wrak van het Duitse kruisschip Blücher gevaren. In april 1940, vlak vóór het begin van de oorlog voeren Duitse schepen door de Oslo fjord. De commandant van Oscarsborg Festning had bedenkingen en besloot de schepen aan te vallen. De Blücher werd tot zinken gebracht. Hiermee werd de Duitse poging Oslo binnen te vallen onderschept en hadden de leden van het koningshuis gelegenheid te vluchten.
Koninginnedag
Nog steeds wordt er op de barnehage aandacht besteed aan het ’Nederland Project’. Op Koninginnedag prijkt daarom de Nederlandse vlag in de barnehage en ik bak ter plaatse met plezier zo’n 300 poffertjes! De volwassenen bekijken nieuwsgierig mijn mooie gietijzeren poffertjespan en zij en de kinderen smullen van het onbekende lekkers. Een aantal kinderen komt mij trots vertellen hoeveel ze er op hebben. Gelukkig is er niemand ziek geworden… En ik word door iedereen van harte gefeliciteerd met mijn nationale feestdag. Nou, dat is me nog nooit overkomen! Onze bijdrage aan het Nederland Project komt binnenkort in de vorm van een Holland Party bij ons thuis, voor de kinderen van de barnehage. Dan zullen we oud-Hollandse spelletjes doen en ik zal wederom poffertjes serveren.
Begin mei - Voetbal en bezoek
Vorig jaar was voetbal + Dennis nog geen beste combinatie. Dit jaar proberen we het opnieuw, nu met oma en nichtje Kim als toeschouwers. Dennis begint enthousiast, maar begrijpt er het fijne nog niet van: Waarom rennen ze nou allemaal zo hard achter de bal aan en waarom pakken ze steeds de bal van me af? Wat is daar nou leuk aan? Tja, dit behoeft dus wat meer uitleg. Een week later zijn we weer van de partij. Dit keer zijn er niet veel kinderen omdat het Hemelvaartsdag is. Dennis mag met de grotere jongens meetrainen en hij vindt het zowaar leuk! En daarom koop ik goudkleurige scheenbeschermers voor hem (goudkleurig omdat alleen deze in de juiste maat verkrijgbaar zijn). Dan is Dennis helemaal ‘om’ en we gaan samen naar de winkel om voetbalschoenen en kleding te kopen. En daarmee is de voetballer geboren!
Oma en Kim passen een dagje op de kinderen zodat Patrick en ik weer een stukje van de naaste omgeving kunnen verkennen. We vinden een mooie wandelroute met als beloning een prachtig uitzicht over de fjord. Daarna testen we of we de plaatselijke chinees aan mensen zouden kunnen aanbevelen. Het eten smaakt goed, dus daar kunnen we mensen met een gerust hart laten dineren. En omdat Kim een echte Goede Tijden-fan is, kijken we gezellig een aantal afleveringen op internet. Dan kunnen we daar ook weer over meepraten (alleen, met wíe??).
17 mei – De Noorse Nationale Feestdag (Onafhankelijkheidsdag)
Op een prachtige, zonnige 12e mei staan Patrick en ik langs de kant om onze kinderen in de barnehage-optocht toe te juichen. Waar Dennis vorig jaar nog wat onwennig was tijdens dit gebeuren, vindt hij het nu erg leuk. Ook Lieke zwaait braaf met haar Noorse vlaggetje. Ik moet opbiechten dat ik een vervelend afwijkinkje heb. Ik kan het niet droog houden als ik kinderen in optocht zie lopen. En ik heb ook grote moeite als ik een muziekkorps hoor. Nu is dit een combinatie van beide, dus dat is extra pittig. Waar het aan ligt mag Joost weten, maar stel je voor dat een van de kinderen het in het hoofd haalt ‘op de muziek’ te gaan.
Op de feestdag zelf bewonderen we de plaatselijke optocht en daarna is het spelletjes doen en koffie met taart nuttigen bij de school. En we feliciteren iedereen met hun nationale feestdag. Want dat hoort.
Trots
De kinderen doen het geweldig. Momenteel ben ik met name trots op Lieke. Zij heeft zich de afgelopen tijd zo enorm snel ontwikkeld. Ze kletst en zingt honderduit in het Noors, maar gelijktijdig heeft ze grote vooruitgang geboekt met het Nederlands. Schijnt normaal te zijn bij kinderen, simultane spraakontwikkeling noemen ze dat. Maar daar stopt ons meisje niet. Ze is ook nog simultaan zindelijk geworden en wil alles simultaan zelluf doen. Petje af! Stefan eet nog steeds als een bootwerker. En als hij genoeg heeft gooit hij zijn bord met een zwaai door de kamer of kiept het bakje yoghurt over zijn hoofd. Ik geloof niet dat ik hem ooit langer dan 2 seconden schoon heb gezien. Daar ben ik dan weer niet trots op. Maar hij heeft veel sjans in de barnehage, zowel met de meisjes van zijn eigen leeftijd als met de leidsters. Tja, hij is ook zó leuk. Dan ben ik dus wel weer trots.
Cursus en sollicitaties
Ik heb inmiddels de computercursus afgerond en binnenkort begin ik met de volgende op mijn lijstje: een internetcursus voor reisbureau-medewerker. De banen liggen nog steeds niet voor het oprapen, maar tijdens een sollicitatievoorlichting werd ons op het hart gedrukt vooral open sollicitaties te schrijven en die persoonlijk langs te brengen. En dat vind ik eng…. Ik weet best dat in al die bedrijven gewone mensen werken die mij heus geen pijn zullen doen omdat ik iets af kom geven, maar toch vind ik het moeilijk. Maar ik heb het gedaan! Ik had 3 wat grotere, internationale bedrijven uitgekozen en op het bedrijf afgestemde brieven geschreven. Ik kreeg na het bezoek aan het eerste bedrijf een lichte hartverzakking toen ik besefte dat ik niet gecheckt had of ik de juiste brief had afgegeven. Gelukkig was dat wel het geval. Beginnersfoutje! Maar goed, niemand heeft me pijn gedaan en ik heb de smaak te pakken. Volgende week ga ik weer wat brieven uit te delen. Verder heb ik de uitzendbureaus weer even van mijn bestaan op de hoogte gebracht, dus ik heb mijn best gedaan.
Tuin
Met het verdwijnen van de sneeuw kwam de tuin weer tevoorschijn! En we hebben zoveel plannen… Voor het huis is een stuk dat door vorige bewoners als puinhoop gebruikt is (het is hier gebruikelijk steenresten e.d. gewoon in de tuin te begraven). Op die plek willen wij een fietsenschuur bouwen. Dus daar moet flink geruimd worden. En er moet een vergunning aangevraagd worden. Ik heb op het plateautje in de tuin een stuk omgespit dat als moestuin moet gaan dienen. Boerenkoolplantjes zijn uitgepland, ik heb spruiten en broccoli gezaaid en samen met mijn moeder stokbonen gelegd. Alles wat verboden is, is leuk, dus de hobby van Stefan is momenteel door de moestuin banjeren. Of er ooit iets eetbaars uit de tuin voortkomt is dus maar de vraag. Maar goed, de hele tuin moet op de schop en ik hoop dat we het meeste dit jaar voor elkaar krijgen. Ook lag er in de tuin nog een enorme berg tuinafval, die we nu eindelijk in een aanhanger hebben geladen en naar de gemeentewerf hebben gebracht. Omdat we zelf ook flink aan het hakken en snoeien zijn zullen er nog wel wat ritjes naar de gemeentewerf volgen. Dennis en Lieke helpen ijverig mee met het omtrekken van een conifeer. Eigenlijk komt het er op neer dat we toch wat meer ‘controle’ willen hebben over de tuin. Typisch geval van ‘je kunt de Nederlander uit de hokjestuin halen, maar hoe krijg je de hokjestuin uit de Nederlander…’.
Schoolkriebels
Bijna is het zover. Kinderen gaan hier naar school in augustus van het kalenderjaar dat ze 6 worden, dus dit jaar is Dennis aan de beurt. Eerder dit jaar maakten we samen met Dennis al kennis met de directrice. Een leuke vrouw die ons een goed beeld van de school, regels, visie etc. gaf. We werden ook rondgeleid in de ruimte van de naschoolse opvang door de vrouw die voor de opvang verantwoordelijk is. Dennis kreeg een schrift en een potlood dat aan de ene kant blauw en aan de andere kant rood schrijft. Thuis werd e.e.a. direct in gebruik genomen.
Ook vanuit de barnehage worden er uitstapjes naar de school gemaakt. Met behulp van een zeer ondeugende en dwarse handpop wordt de route naar school gelopen waarbij aandacht besteed wordt aan de verkeersregels. Binnenkort zijn er twee kennismakingsochtenden waarop de kinderen het klaslokaal en het speelterrein buiten te zien krijgen. En uiteraard de meester. Die meester heb ik ook ontmoet tijdens een voorlichtingsavond voor ouders. Leuke man die als een zeer ervaren en goede leerkracht bekend staat. De schoolweek voor 1e klassers bestaat uit 2 dagen van 08.30 – 13.15 en 3 dagen van 08.30 – 12.15. Korte dagen dus, maar ze krijgen wel direct huiswerk. En er wordt desgewenst schoolmelk verstrekt. En er moet voldoende regen- en reservekleding aanwezig zijn. En de kinderen gebruiken binnen ‘binnenschoenen’. Nou, daar zijn we inmiddels aan gewend. Dennis verheugt zich erg op zijn nieuwe begin. Over de taal maken we ons geen zorgen want Dennis redt zich prima. Hij begint vaak uit zichzelf een praatje met de buren of een verkoopster in de winkel, dus verlegen is hij absoluut niet.
Bakfiets
In Nederland gebruikten we deze bijna dagelijks, maar we waren wellicht wat te enthousiast om hem naar dit heuvelachtige oord te verkassen. Ondanks het feit dat we er een extra versnelling op hadden laten zetten. Tot nu toe stond ie dus maar te staan in de garage, maar onlangs heeft Patrick een ritje gemaakt. En het is redelijk te doen (Patrick heeft maar even last van een gevaarlijk hoge hartslag en uitputtingsverschijnselen). En we krijgen veel leuke reacties en een aantal kindjes heeft al een ritje mogen maken. Misschien moeten we daar geld voor gaan vragen, per kilo kind of zo. Gezien het gezondheidsrisico.
De lente is in ieder geval weer begonnen en je kunt wel zeggen dat de natuur explodeert. We hebben zelfs al erge warme dagen achter de rug en het is heerlijk dat de kinderen zo vrij rond het huis kunnen dartelen. Stefan redt zich prima, dus we hebben in en om het huis al wat hekjes kunnen verwijderen. En zo kabbelt alles hier voort. En ik neem me nu echt voor de volgende weblog iets sneller te publiceren! We wensen iedereen een zonnig voorjaar.
