Een goed begin…, 1 januari 2015

We zijn het jaar goed begonnen met een kleine wandeling naar een top niet ver hier vandaan (Ryksåsen). Er is een website (peakbook) waarop mensen alle toppen die ze beklimmen kunnen registreren. Er zijn mensen die alle toppen in een gemeente, of de hoogste toppen van alle gemeentes in Noorwegen, of alle toppen boven 2000 meter willen beklimmen. Zulke ambities hebben wij niet, maar de website kan ons wel op ideetjes brengen.

We hadden een prachtige witte kerst gehad, maar op oudjaarsavond was het opeens boven nul. We wisten dus niet hoeveel sneeuw er op de top zou liggen. Ik koos de weg erheen met de minste gladde hellingen. 

We parkeerden de auto bij een oude boerderij en begonnen te lopen. Gek genoeg verdween de sneeuw al na enkele honderden meters. De rest van de heuvel was zo goed als sneeuwvrij!

Het was een leuke wandeling en op de top hebben we koffie en chocomel gedronken. De kinderen vermaakten zich gelukkig ook, lekker gillen en rennen in het bos. Onderweg vonden we nog poep, die volgens het boek van Stefan erg leek op de poep van een hert. Ik wist niet dat die zo dicht bij ons huis voorkomen.

Borremeer bevroren, 28 december 2014

Vandaag gingen we een klein stukje wandelen om te zien of het Borremeer bevroren was. Het was immers een paar dagen behoorlijk koud geweest. Tegelijkertijd zouden we naar de hut Knudsrød gaan om wafels te eten. De hut was helaas gesloten, maar het meer was inderdaad bevroren en er waren wat mensen  aan het schaatsen. 

Ik ben die week nog twee keer teruggegaan met mijn noren om wat rondjes te schaatsen. Heerlijk om drie kilometer rechtuit te kunnen schaatsen zonder bochten! Ook ben ik met Dennis op het meer gaan ijshockeyen. Die dag was het erg mistig en er was een flinterdun laagje sneeuw gevallen. Dat was wel handig, want daarin maakte de puck sporen waardoor we hem terug konden vinden. We hebben genoten!