Gevangeniseiland Bastøy, 31 mei 2015

Deze keer een verhaaltje zonder eigen foto’s. Vandaag hebben we namelijk iets heel speciaals gedaan: we hebben gewandeld op Bastøy, het gevangeniseiland voor de kust van Horten. En daar mogen geen foto’s gemaakt worden. We moesten zelfs onze mobiele telefoons inleveren.

De kinderen vonden het reuze spannend, en vroegen ons de oren van het hoofd over of er echte boeven op het eiland waren, en of we die zouden zien, of we de gevangenis zouden zien, etc.

Het eiland heeft een interessante geschiedenis. Vanaf 1900 was het een zeer streng internaat voor jongens. Ouders in heel Noorwegen gebruikten Bastøy als dreigement: “als je nou niet luistert wordt je naar Bastøy gestuurd!”. Daarna is het een korte periode een tehuis geweest voor alcoholverslaafden. Nu is het een gevangenis. De gevangenis is internationaal bekend vanwege het liberale beleid: de gevangenen verbouwen hun eigen eten, verzorgen de veerdienst naar Horten, maken bluesmuziek, etc. De stok achter de deur is dat de gevangenen erg veel geluk hebben dat ze hier mogen zitten. Als ze het verprutsen worden ze teruggestuurd naar een gewone gevangenis.

De tocht wordt twee keer per jaar georganiseerd en is erg populair. Er is plek voor vijftig mensen. Hij wordt op maandag ochtend aangekondigd in de lokale krant en dan is het wie het eerst belt het eerst maalt. Ik belde om 2 over 9 en toen waren er nog vier kaartjes beschikbaar. Gelukkig mochten we alle vijf mee.

De gemiddelde leeftijd van de overige deelnemers was vrij hoog. Er waren slechts twee andere kinderen bij. Tijdens de wandeling waren onze kinderen opvallend mak. Zo nu en dan kwamen we gevangenen tegen, die blijkbaar vrij rond mogen lopen over het eiland. Elke keer vroegen de kids: “is dat een boef?”. Waarschijnlijk wisten de gevangenen van onze komst en ze waren allemaal erg vriendelijk.

We werden rondgeleid door een vogelenthousiast, die ook een beetje wist van bloemen en planten. De natuur op het eiland is heel speciaal, waarschijnlijk vooral omdat er zo weinig mensen komen. Heel veel vogels en wilde bloemen. Wij stuitten op een kievietsnest, en een kikker, en proefden strandløk, een soort wilde bieslook.

Uiteindelijk hebben we het hele eiland rondgelopen (8,5 km). Daarbij zijn we uit de buurt gebleven van de bebouwing. We hebben de gevangenis dus niet gezien.

Deze luchtfoto is gemaakt richting het Noorden. Links ligt Horten, rechts Moss. Ten noorden van het eiland zien we de veerboot van Horten naar Moss.