Donderdag 30 april
Halverwege de ochtend bedenk ik dat het Koninginnedag is. Niks feest, niks oranje, niks tompoucen... Pas ’s avonds tijdens de Noorse les komt het nieuws van de aanslag Patrick ten gehore. Ook hier wordt er in het nieuws uitgebreid aandacht besteed aan de aanslag en mensen spreken ons er op aan. Koninginnedag behoorde voor ons al tot het verleden, maar in Nederland zal het ook nooit meer hetzelfde zijn. Wat een trieste en zinlose actie.

Vrijdag 1 mei
De Dag van de Arbeid is hier een nationale vrije dag. Er worden demontraties georganiseerd door vakbonden, maar volgens mij zijn de meeste mensen gewoon thuis te vinden. Patrick gebruikt de vrije uurtjes om nog wat te klussen, zodat alles er netjes uitziet als zijn broer morgen komt. En Dennis en Lieke geven hun speelhuisje in de tuin een grote schoonmaakbeurt. Alhoewel Dennis zijn skelter al snel belangrijker vindt.

Zaterdag 2 mei - Bezoek
Samen met Dennis rijdt Patrick naar het vliegveld om zijn broer met vrouw en dochtertje op te halen. Bij aankomst toveren ze direct wat leuke Hollandse presentjes tevoorschijn.

Zondag 3 mei – Zeilwedstijd
Patrick, Dennis en onze gasten maken een autoritje om wat van de omgeving te laten zien. In Åsgårdstrand blijkt een zeilwedstrijd aan de gang te zijn en uiteindelijk belandt het hele spul in een rubberboot bij een collega van Patrick. Dennis en Sabijn krijgen een zwemvest aan en met z’n allen genieten ze van de wedstrijd. Aangezien ze toch zo’n 1,5 uur in de boot ’gevangen’ zitten, raken de kindjes wel ietwat verkleumd, maar een bezoekje aan een warme lunchroom maakt dat alles weer ontdooit.

Maandag 4 mei
Hèhè, eindelijk waagt 1 tulpje in onze potten het te gaan bloeien. Een fotootje waard!

Fiets-actie
Er is een landelijke actie opgezet om mensen te stimuleren naar het werk te fietsen. Patrick schrijft zich hier enthousiast voor in. Het is de bedoeling dat collega’s elkaar aanmoedingen meer te sporten. De actie duurt 2 maanden (mei en juni). Daarna worden er winnaars bekendgemaakt. De kans op winnen berust op ”25% inzet en 85% geluk” (dat is bij elkaar opgeteld inderdaad geen 100%, maar daar wordt niet verder op ingegaan).

RUSS
Gaston, Margot en Sabijn bezoeken vandaag Oslo. Zoals we hier in de omgeving al opgemerkt hadden, zijn ook in Oslo heel wat jongeren gehuld in gekleurde broeken. Dit zijn feestende jongeren die de middelbare school afgerond hebben (middelbare school doorloop je hier van je 16e – 19e jaar). Van 1 t/m 17 mei lopen er rode, zwarte, groene, gele en witte broeken rond. Deze kleuren geven aan in welke studierichting er examen gedaan wordt, want gek genoeg moeten ook tijdens het feesten nog examens afgelegd worden. 17 mei is een Nationale Feestdag, waarop de invoer van de Grondwet in 1840 herdacht wordt.

Dinsdag 5 mei
We maken een uitstapje naar Tønsberg. De vorige keer dat ik deze stad bezocht was zij nog verborgen onder een witte deken. Nu is het zonnig, de terrassen met loungebanken zijn geopend en de bomen groen. Heel gezellig.

Afval
Voor de deur stonden al containers opgesteld voor restafval, GFT en papier. Voor het verzamelen van plastic afval hebben we onlangs zakken gekregen. Vandaag wordt de collectie uitgebreid met een container voor glas en metaal (met een mooi oranje deksel). Er is een enorme (leuke) marketingcampagne aan deze uitbreiding vooraf gegaan, waarin we alle mogelijke informatie hebben gekregen over wat je in welke container moet deponeren. Ook hebben we een kalender waarop alle ophaaldagen vermeld staan. Groen afval wordt elke week opgehaald, restafval, papier en glas & metaal elke 3 weken en plastic elke maand. Een hele administratie dus! Het valt ons nu op dat er verschrikkelijk veel verpakkingen uit meerdere materialen bestaan. Maar wij zijn trouwe scheiders en doen ons best.

Woensdag 6 mei - Afscheid
Het bezoek is weer ten einde en we nemen afscheid. Het was erg leuk weer Nederlanders over de vloer te hebben. Dennis en Lieke hebben ontzettend genoten van het spelen met hun nichtje. Dennis vond Sabijn erg lief; plukte bloemen voor haar, tekende hartjes op papier en op de straat met stoepkrijt. Later horen we dat Sabijn erg moest huilen in het vliegtuig omdat ze nog niet weg wilde. En Dennis blijft ook de dagen na het vertrek nog bloemen plukken voor Sabijn. Schattig! Onze bezoekers zijn notoire zonaanbidders en er kon veelvuldig op het terras neergestreken worden om te genieten van heerlijk voorjaarsweer.
En we hebben al een aftelkalender gemaakt voor de komst van het volgende bezoek, want Dennis vindt de logeerpartijen maar wát gezellig!

Donderdag 7 mei - Barnehage
Sinds deze week is er een nieuwe leider op de Barnehage. Hij is tevens pedagogisch medewerker en volgens mij ziet hij in Dennis wel een leuk project. Hij is ontzettend aardig en geeft Dennis veel aandacht. Vandaag heeft hij Dennis zelf foto’s laten maken van enkele van zijn spullen (broek, trui, sokken, brooddoos etc.). De Noorse benamingen staan er al bij, en ik mag weerom de Nederlandse vertaling verzorgen. Het leuke is dat op haast elke foto een stukje van Dennis’ voeten te zien is, omdat de attributen op de grond lagen. Volgende week zullen ze er een soort memoriespel van maken. Op deze manier willen ze klaarblijkelijk het leren van woorden wat versnellen. Thuis gaan we nu ook wat geregelder woordjes leren en vooral herhalen. En het is het vermelden waard dat zelfs ons kleine meisje al wat Noors woordjes kent.

Vrijdag 8 mei – Een beetje Bevrijdingsdag
Om 12.00 uur klinken er in Horten kanonsschoten en her en der hangt de vlag uit. Verder wordt er weinig aandacht besteed aan het einde van de Tweede Wereldoorlog. Noorwegen is eigenlijk ook niet echt bevrijd, maar op 7 mei 1945 werd in Reims de vrede getekend door de Duitsers en op 8 mei worden in Noorwegen de wapens neergelegd. Derhalve viert men op 8 mei het einde van de bezetting. Het daadwerkelijke einde van de oorlog ziet men echter in de terugkeer van koning Haakon VII uit Engeland, op 7 juni 1945.
Het gerucht gaat dat minstens 40.000 Noorse vrouwen een relatie hadden met Duitse soldaten en hieruit zo’n 9.000 kinderen zijn voortgekomen. Deze vrouwen werden na de oorlog erg gediscrimineerd. Het schijnt dat ook ABBA-Agneta zo’n Tyskerbarn (Duitserkind) is en haar moeder daarom met haar verhuisde naar Zweden.

Zaterdag 9 mei
Ik ga er even alleen op uit om wat inkopen te doen bij een soort Action. Voordelig voor wasmiddel, wc-papier etc. Als ik bij de naastgelegen supermarkt boodschappen doe, valt mijn oog op een niet eerder gespot product; lange vingers. Goed om te weten voor als ik eens tiramisu wil maken!

Banden
Patrick verruilt vandaag de winterbanden voor zomerbanden. Alle andere Noren hebben dit twee weken geleden al gedaan, maar wij Nederlanders moeten nog even wennen aan het feit dat elke auto hier met 2 sets banden geleverd wordt. Terwijl de auto op de krik staat, besluit Dennis in de achterbak te gaan staan springen. Even schrikken, maar het loopt goed af.

Zondag 10 mei – Moederdag
Tja, ik ben waarschijnlijk de enige moeder in Noorwegen die vandaag wordt verwend. Moederdag wordt hier in februari gevierd, maar dat was ons even ontgaan. Daarom krijg ik vandaag tekeningen, kado’s en bloemen. De Noorse schrijfster Kari Grossmann schrijft ontzettend leuke kinderboekjes. Ik krijg nu een boekje over dagelijkse gebeurtenissen in de barnehage (leerzaam voor zowel Dennis als mij). Én een wafelijzer waarmee je traditionele Noorse (en Duitse) hartvormige wafels kunt bakken. En nu maar afwachten of ik ex-collega Inge kan evenaren die gewoon was deze wafels op kantoor te trakteren.

Vogels spotten
Van mijn lerares Noors hoorde ik dat er momenteel rond het Borre-meer veel vogels te zien zijn, waaronder de visarend. Vanmiddag trekken wij er op uit met de hoop deze vogel te spotten. We horen erg veel vogels, zien er een aantal, maar helaas geen visarend, alhoewel Dennis het gebied goed afspeurt met de verrekijker. Wellicht maak je meer kans op een ander tijdstip. Het is wel een heel mooi gebied dat we nog niet kenden. En de golfbaan die hier gevestigd is, is echt enorm. We spotten wel wat kindjes in klederdracht. Waarschijnlijk genodigden van een Belijdenisfeest....

Konfirmasjon
Kinderen doen hier rond hun 15e Belijdenis. Bij de buren is al wekenlang een gedegen voorbereiding aan de gang. Er wordt gesjouwd met meubels en bedden, oma komt helpen tuinieren en er wordt druk heen-en-weer gereden met potten en pannen. Hun jongste zoon doet vandaag Belijdenis. Rond 12.00 uur zien we heel wat keurig geklede mensen, van wie velen in klederdracht, richting kerkgebouw lopen. Ik heb gelezen dat je ook alleen voor de Staat Belijdenis kunt afleggen. Het gaat erom dat er aandacht besteed wordt aan de overgang van kind naar volwassene. Na de plechtigheid is er een groot feest voor de hele familie. Vroeger werd je als je op je 19e nog geen Belijdenis had gedaan gestraft. Je werd dan in een tuchthuis gestopt of aan de schandpaal gebonden. Vanaf 1950 is het doen van Belijdenis vrijwillig en komen deze praktijken niet meer voor.