Zaterdag 18 april – Klussen
Zo tussen de bedrijven door proberen we steeds wat te klussen. Patrick gaat vandaag verder waar hij met zijn vader een aantal weken geleden gestopt was. Eerst wat elektriciteit aanleggen en dan houten platen tegen de muren. Het knapt weer zienderogen op!
Zondag 19 april – Bomen, banden en boten
Onderweg naar een wandellocatie zien we dat werkelijk iedereen in de tuin aan het werk is. In zo’n beetje elke tuin ligt ook wel een omgehakte boom. Het is dan ook nú bomen-hak-tijd, want binnenkort gaan de bomen weer sappen aanmaken (geleerd van de buurman). En in plaats van een tuinkabouter heeft menigeen hier een boot in z’n tuin staan. Deze heeft, afgedekt met een zeil (en sneeuw), staan wachten tot dit moment. De schoonmaak. Ook zien we overal autobanden liggen, omdat de winterbanden weer vervangen worden door zomerbanden. Het is vanaf nu verboden met spijkerbanden te rijden (m.u.v. de noordelijkste gebieden). Dit omdat het wegdek hier erg onder te lijden heeft, en het veel lawaai maakt.
Maandag 20 april
Hoera voor Stefan, want hij rolt vandaag van rug naar buik. Hij is zelf erg trots en wij natuurlijk ook! Op het terras lag tot vandaag een enorme stapel verhuisdozen. Vandaag maken we dankbaar gebruik van de ruimte in de auto en Patrick laadt deze helemaal vol om de dozen vervolgens weg te brengen naar de gemeentewerf. Alle dozen passen er in. Dat ruimt lekker op, en wat is het terras dan ineens groot!
Dinsdag 21 april - Ouderbijeenkomst
Er is een ouderbijeenkomst op de barnehage, om ouders iets te vertellen
over de dagelijkse bezigheden op de barnehage en om te informeren over de voortgang van de bouw. De opkomst is groot. Het is boekenweek en de nadruk ligt op het belang van voorlezen voor kinderen. Nou, dan doen we graag, alleen nog wel in het Nederlands. Maar wie weet kan ik ooit mijn geliefde Annie M.G. Schmidt-boeken aan Noorse kinderoortjes ten gehore brengen. En er wordt verteld over de projecten die gedaan zijn. Hiervan hangen veel foto’s en verhalen aan de wand. Het is wel duidelijk dat er behoorlijk school-voorbereidend gewerkt wordt.
Ik ontmoet op deze bijeenkomst Sonja, een Nederlandse leidster (al 8 jaar woonachtig in Noorwegen). Zij werkt in een tijdelijk bijgebouw, tegenover het hoofdgebouw, en vertelt dat ze regelmatig bij Dennis langsgaat om een praatje te maken. De eerste keer dat ze hem aansprak was Dennis stomverbaasd en een beetje geschrokken, omdat hij niet gewend is dat mensen hem daar in het Nederlands aanspreken. Maar even later begon hij honderduit te vertellen. Sonja houdt hem dus een beetje in de gaten, wat ik natuurlijk erg op prijs stel. Wat een fijn idee dat er iemand is die mijn kindjes kan helpen in geval van (taal)nood!
De bouw verloopt voorspoedig en de kindjes vinden het prachtig de bouwvakkers en machines aan het werk te zien. Dennis ’moest’ vandaag verplicht de hele dag buitenspelen, omdat er een wand in zijn lokaal vervangen werd. Er komt nog een stuk speelterrein bij, met misschien zelfs een watergedeelte met waterglijbaan. We zullen zien!
Nu zijn de groepen nog verticaal, d.w.z. kinderen van 1-5 bij elkaar in de groep. Vanaf augustus worden het horizontale groepen; kinderen van 1-2 bij elkaar en kinderen van 3-5 bij elkaar. In totaal zullen er straks maar liefst 107 kinderen op de barnehage zitten, waarvan 30 kinderen van 1 en 2 jaar.
Ik maakte me even ongerust omdat Dennis zei dat hij het niet leuk vindt op het barnehage. Gelukkig loopt hij ’s morgen toch vrolijk mee en gaat hij bij aankomst direct spelen. Als ik hem ophaal is hij ook altijd lekker aan het spelen met andere kindjes en kletst hij als vanouds. Ik denk dus dat het wel meevalt. Hij is ook erg enthousiast Noorse woorden en zinnetjes aan het leren.
Donderdag 23 april – Opa jarig
Vandaag feliciteren we, via Skype, opa Bram, die zijn 60-ste verjaardag viert. Het eerste feest waarbij we niet aanwezig zijn. Gek idee. Maar de tekeningen van de kinderen en de ballon die we hadden opgestuurd, zijn gelukkig precies op tijd afgeleverd.
Vrijdag 24 april – TV
Tot nu toe waren we eigenlijk wat laks in het ondernemen van stappen om tv-aansluiting te krijgen. We hadden een satellietschotel uit Nederland meegenomen en Patrick had eens gebeld met Canal Digital om te informeren naar digitale tv. Er werd hem toen direct duidelijk gemaakt dat er geen Nederlandse satellietschotel gebruikt kan worden in Noorwegen en dat we maar een Noorse schotel moesten aanschaffen. Als we uitgaan van de informatie van andere emigranten, kun je wel degelijk uit de voeten met een Nederlandse schotel en we hadden geen zin in onnodige uitgaven. Het was ook onduidelijk of er nu wel of geen kabelaansluiting is in ons huis. Dit blijkt echter wel geval te zijn en daarom heb ik eind vorige week kabel-tv aangevraagd. En vandaag doet-ie-het. Kinderen én ik dus gekluisterd voor de Noorse kinder-tv. Het eerste tekenfilmpje kan ik heel goed volgen, het tweede helemaal niet. Dialecten, snel praten?? Ik weet niet waar het aan ligt, maar tv helpt zeker bij het leren van de taal!
Himmelblå
Wat we tot nu toe wel deden was het volgen van dé Noorse soap, getiteld: Himmelblå. Via internet op ’uitzending gemist’. Speelt zich af op het eiland Ylvingen, in de buurt van Lofoten, waar het inwonersaantal op 2 handen te tellen is. Iets andere setting dus dan GTST. Maar we zijn direct fan. Het enige nadeel is dat de serie bestaat uit een schamele 8 uitzendingen per jaar. Die zijn nu dus op. En we hebben de afleveringen al meerdere malen intensief bekeken en besproken, omdat we een poging doen te verstaan wat ze zeggen. Lukt niet altijd even goed... In september komt het vervolg, en wellicht kunnen we het dan na 2x al verstaan.
Barnashus en Pakketje
Ik ga met de kinderen naar het Barnashus (soort Prénatal) om nog wat (voorjaars)pakken en laarzen te kopen. ’s Middags gaan we te voet boodschappen doen en als de wagen volgeladen is, haal ik nog even een pakketje af..... Ehhh, probleempje... want het pakketje blijkt een behoorlijke omvang te hebben. Toch lukt het me, hijgend en wel, boodschappen, kinderen én pakket thuis te krijgen. Het pakket is afkomstig van mijn ex-collega’s, wat een schatten! Allerlei Nederlandse lekkernijen, aardigheidjes en een usb-stick met foto’s van mijn afscheid (snik..). In een mum van tijd staat de hele inhoud uitgestald op de grond en zijn Dennis en Lieke verdwenen achter een kaneelstok. De calorieën die ik verloor met het meezeulen van het pakket kan ik weer ruimschoots aanvullen!!
Bezoek aan de marinebasis
Patrick brengt een bezoek de marine in Bergen (dit keer ging het vliegtuig wél). Hij wordt hartelijk ontvangen en geniet van de openheid van de gesprekspartners. Daarna brengt hij een bliksembezoek aan één van de kort geleden gemoderniseerde mijnenjagers. Hij mag zelfs een blik werpen op de splinternieuwe sonar, die onder het schip hangt (hiervoor volstaat het kijken door een luik, hij hoeft niet onder water). Noorse mijnenjagers zijn catamarans, en daardoor van binnen veel ruimer dan Nederlandse schepen. Dit ontwerp stelt de mijnenjagers ook in staat met hoge snelheid te varen, hetgeen wel handig is met een kustlijn van maar liefst 2000 kilometer.
Zaterdag 25 april - Lekkers..
Vandaag eten we tompoucen en pannenkoeken en bakken we een appeltaart. Heerlijk! Dennis houdt veel van appeltaart en onthult dat hij later zo graag appelschil wil worden. Daar heb je het al: de eerste tekenen van de taalkoorts! Hij geeft weliswaar een geheel nieuwe betekenis aan het woord appelschil, maar toch...
's Middags zetten we de tv aan, precies op het moment dat de allereerste aflevering van Pippi Langstrømp begint. Wat ontzettend leuk om de originele versie hiervan, met Noorse ondertiteling, te zien. Deze serie gaan we zeker volgen!
Tuinieren
Tuinieren werkt aanstekelijk en dus gaan we op ontdekkingstocht in de tuin. We maken een begin met het verwijderen van takken en bladeren en een enkele doorgeschoten struik. Onder de struiken vinden we zowaar nog wat opkomende voorjaarsbloemen. Lieke klautert vrolijk over de rotsen en Patrick maakt speciaal voor haar een doorgangetje, zodat ze na het klimmen op een veilig plekje kan roepen om hulp bij het afdalen. Nu is het afwachten tot alles bloeit, om te kunnen bepalen waaruit onze flora bestaat. De forsythia heeft nu trouwens pas de eerste bloesem, heel wat later dan in Nederland. We zijn benieuwd!
Zo tussen de bedrijven door proberen we steeds wat te klussen. Patrick gaat vandaag verder waar hij met zijn vader een aantal weken geleden gestopt was. Eerst wat elektriciteit aanleggen en dan houten platen tegen de muren. Het knapt weer zienderogen op!
Zondag 19 april – Bomen, banden en boten
Onderweg naar een wandellocatie zien we dat werkelijk iedereen in de tuin aan het werk is. In zo’n beetje elke tuin ligt ook wel een omgehakte boom. Het is dan ook nú bomen-hak-tijd, want binnenkort gaan de bomen weer sappen aanmaken (geleerd van de buurman). En in plaats van een tuinkabouter heeft menigeen hier een boot in z’n tuin staan. Deze heeft, afgedekt met een zeil (en sneeuw), staan wachten tot dit moment. De schoonmaak. Ook zien we overal autobanden liggen, omdat de winterbanden weer vervangen worden door zomerbanden. Het is vanaf nu verboden met spijkerbanden te rijden (m.u.v. de noordelijkste gebieden). Dit omdat het wegdek hier erg onder te lijden heeft, en het veel lawaai maakt.
Maandag 20 april
Hoera voor Stefan, want hij rolt vandaag van rug naar buik. Hij is zelf erg trots en wij natuurlijk ook! Op het terras lag tot vandaag een enorme stapel verhuisdozen. Vandaag maken we dankbaar gebruik van de ruimte in de auto en Patrick laadt deze helemaal vol om de dozen vervolgens weg te brengen naar de gemeentewerf. Alle dozen passen er in. Dat ruimt lekker op, en wat is het terras dan ineens groot!
Dinsdag 21 april - Ouderbijeenkomst
Er is een ouderbijeenkomst op de barnehage, om ouders iets te vertellen
over de dagelijkse bezigheden op de barnehage en om te informeren over de voortgang van de bouw. De opkomst is groot. Het is boekenweek en de nadruk ligt op het belang van voorlezen voor kinderen. Nou, dan doen we graag, alleen nog wel in het Nederlands. Maar wie weet kan ik ooit mijn geliefde Annie M.G. Schmidt-boeken aan Noorse kinderoortjes ten gehore brengen. En er wordt verteld over de projecten die gedaan zijn. Hiervan hangen veel foto’s en verhalen aan de wand. Het is wel duidelijk dat er behoorlijk school-voorbereidend gewerkt wordt.Ik ontmoet op deze bijeenkomst Sonja, een Nederlandse leidster (al 8 jaar woonachtig in Noorwegen). Zij werkt in een tijdelijk bijgebouw, tegenover het hoofdgebouw, en vertelt dat ze regelmatig bij Dennis langsgaat om een praatje te maken. De eerste keer dat ze hem aansprak was Dennis stomverbaasd en een beetje geschrokken, omdat hij niet gewend is dat mensen hem daar in het Nederlands aanspreken. Maar even later begon hij honderduit te vertellen. Sonja houdt hem dus een beetje in de gaten, wat ik natuurlijk erg op prijs stel. Wat een fijn idee dat er iemand is die mijn kindjes kan helpen in geval van (taal)nood!
De bouw verloopt voorspoedig en de kindjes vinden het prachtig de bouwvakkers en machines aan het werk te zien. Dennis ’moest’ vandaag verplicht de hele dag buitenspelen, omdat er een wand in zijn lokaal vervangen werd. Er komt nog een stuk speelterrein bij, met misschien zelfs een watergedeelte met waterglijbaan. We zullen zien!
Nu zijn de groepen nog verticaal, d.w.z. kinderen van 1-5 bij elkaar in de groep. Vanaf augustus worden het horizontale groepen; kinderen van 1-2 bij elkaar en kinderen van 3-5 bij elkaar. In totaal zullen er straks maar liefst 107 kinderen op de barnehage zitten, waarvan 30 kinderen van 1 en 2 jaar.
Ik maakte me even ongerust omdat Dennis zei dat hij het niet leuk vindt op het barnehage. Gelukkig loopt hij ’s morgen toch vrolijk mee en gaat hij bij aankomst direct spelen. Als ik hem ophaal is hij ook altijd lekker aan het spelen met andere kindjes en kletst hij als vanouds. Ik denk dus dat het wel meevalt. Hij is ook erg enthousiast Noorse woorden en zinnetjes aan het leren.
Donderdag 23 april – Opa jarig
Vandaag feliciteren we, via Skype, opa Bram, die zijn 60-ste verjaardag viert. Het eerste feest waarbij we niet aanwezig zijn. Gek idee. Maar de tekeningen van de kinderen en de ballon die we hadden opgestuurd, zijn gelukkig precies op tijd afgeleverd.
Vrijdag 24 april – TV
Tot nu toe waren we eigenlijk wat laks in het ondernemen van stappen om tv-aansluiting te krijgen. We hadden een satellietschotel uit Nederland meegenomen en Patrick had eens gebeld met Canal Digital om te informeren naar digitale tv. Er werd hem toen direct duidelijk gemaakt dat er geen Nederlandse satellietschotel gebruikt kan worden in Noorwegen en dat we maar een Noorse schotel moesten aanschaffen. Als we uitgaan van de informatie van andere emigranten, kun je wel degelijk uit de voeten met een Nederlandse schotel en we hadden geen zin in onnodige uitgaven. Het was ook onduidelijk of er nu wel of geen kabelaansluiting is in ons huis. Dit blijkt echter wel geval te zijn en daarom heb ik eind vorige week kabel-tv aangevraagd. En vandaag doet-ie-het. Kinderen én ik dus gekluisterd voor de Noorse kinder-tv. Het eerste tekenfilmpje kan ik heel goed volgen, het tweede helemaal niet. Dialecten, snel praten?? Ik weet niet waar het aan ligt, maar tv helpt zeker bij het leren van de taal!
Himmelblå
Wat we tot nu toe wel deden was het volgen van dé Noorse soap, getiteld: Himmelblå. Via internet op ’uitzending gemist’. Speelt zich af op het eiland Ylvingen, in de buurt van Lofoten, waar het inwonersaantal op 2 handen te tellen is. Iets andere setting dus dan GTST. Maar we zijn direct fan. Het enige nadeel is dat de serie bestaat uit een schamele 8 uitzendingen per jaar. Die zijn nu dus op. En we hebben de afleveringen al meerdere malen intensief bekeken en besproken, omdat we een poging doen te verstaan wat ze zeggen. Lukt niet altijd even goed... In september komt het vervolg, en wellicht kunnen we het dan na 2x al verstaan.
Barnashus en Pakketje
Ik ga met de kinderen naar het Barnashus (soort Prénatal) om nog wat (voorjaars)pakken en laarzen te kopen. ’s Middags gaan we te voet boodschappen doen en als de wagen volgeladen is, haal ik nog even een pakketje af..... Ehhh, probleempje... want het pakketje blijkt een behoorlijke omvang te hebben. Toch lukt het me, hijgend en wel, boodschappen, kinderen én pakket thuis te krijgen. Het pakket is afkomstig van mijn ex-collega’s, wat een schatten! Allerlei Nederlandse lekkernijen, aardigheidjes en een usb-stick met foto’s van mijn afscheid (snik..). In een mum van tijd staat de hele inhoud uitgestald op de grond en zijn Dennis en Lieke verdwenen achter een kaneelstok. De calorieën die ik verloor met het meezeulen van het pakket kan ik weer ruimschoots aanvullen!!
Bezoek aan de marinebasis
Patrick brengt een bezoek de marine in Bergen (dit keer ging het vliegtuig wél). Hij wordt hartelijk ontvangen en geniet van de openheid van de gesprekspartners. Daarna brengt hij een bliksembezoek aan één van de kort geleden gemoderniseerde mijnenjagers. Hij mag zelfs een blik werpen op de splinternieuwe sonar, die onder het schip hangt (hiervoor volstaat het kijken door een luik, hij hoeft niet onder water). Noorse mijnenjagers zijn catamarans, en daardoor van binnen veel ruimer dan Nederlandse schepen. Dit ontwerp stelt de mijnenjagers ook in staat met hoge snelheid te varen, hetgeen wel handig is met een kustlijn van maar liefst 2000 kilometer.
Zaterdag 25 april - Lekkers..
Vandaag eten we tompoucen en pannenkoeken en bakken we een appeltaart. Heerlijk! Dennis houdt veel van appeltaart en onthult dat hij later zo graag appelschil wil worden. Daar heb je het al: de eerste tekenen van de taalkoorts! Hij geeft weliswaar een geheel nieuwe betekenis aan het woord appelschil, maar toch...
's Middags zetten we de tv aan, precies op het moment dat de allereerste aflevering van Pippi Langstrømp begint. Wat ontzettend leuk om de originele versie hiervan, met Noorse ondertiteling, te zien. Deze serie gaan we zeker volgen!
Tuinieren
Tuinieren werkt aanstekelijk en dus gaan we op ontdekkingstocht in de tuin. We maken een begin met het verwijderen van takken en bladeren en een enkele doorgeschoten struik. Onder de struiken vinden we zowaar nog wat opkomende voorjaarsbloemen. Lieke klautert vrolijk over de rotsen en Patrick maakt speciaal voor haar een doorgangetje, zodat ze na het klimmen op een veilig plekje kan roepen om hulp bij het afdalen. Nu is het afwachten tot alles bloeit, om te kunnen bepalen waaruit onze flora bestaat. De forsythia heeft nu trouwens pas de eerste bloesem, heel wat later dan in Nederland. We zijn benieuwd!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten