Donderdag 9 april
De reis van Patrick verliep voorspoedig, en daarom is hij in 1 ruk doorgereden naar Nederland. Hij logeert bij broer Armand in Apeldoorn, waar hem een ongeplande maar hartelijke ontvangst wacht.
Ik laad alle kindjes met gemak in de nieuwe auto en breng een bezoek aan een indoor-speelparadijs in Tønsberg. Een erg leuke gelegenheid, waar kinderen als de onze zich goed kunnen uitleven. Dennis trekt er zelf op uit en is voornamelijk te vinden op het voetbalveld. Eerst alleen, daarna samen met een meisje en uitendelijk spelen wat mannen een partijtje en staat Dennis in het doel. Hij krijgt een aantal keren (per ongeluk, in het heetst van de strijd) flink hard een bal tegen zich aan, want het echte keepwerk is wat te hoog gegrepen voor hem. Dennis zegt later dat het wel ’mega-veel’ pijn deed, maar dat het niks geeft, want het gaat wel over. De harde leerschool voor een glorieuze voetbalcarrière.

Als ik in mijn beste Noors wat te eten bestel, begint de jongen direct in het Engels. Eerst denk ik een beetje verontwaardigd: Ik doe toch mijn best?? Later begrijp ik dat de jongen zelf een Engelsman is en geen Noors spreekt. We zijn dus lotgenoten.

Zaterdag 11 april
Ik tref de voorbereidingen voor het maken van een paasbrood, volgens een Libelle-recept uit 1987. Ik voel me oud.
We doen boodschappen en halen een pakketje af. Dit komt van een Nederlandse paashaas, maar er is nogal wat gesneuveld. Tja, mijn stelling is dat je kapotte chocola altijd mag opeten, dus dat doen we maar.
Dan rijden we naar het vliegveld om papa op te halen. Vlak bij het vliegveld, vliegt er een landend Ryan Air toestel over ons en we zwaaien, want dat is vast het vliegtuig van papa. Later zegt Patrick dat hij denkt ons te hebben zien rijden, vanuit het vlieguig. Dan hebben we dus echt naar het juiste toestel gezwaaid! Fijn dat papa weer thuis is!
Pa en Ma Cleophas waren zo lief geweest inkopen voor ons te doen en Patrick heeft derhalve koffers vol met Nederlands voer meegebracht en lekkere tax-free neut voor mij.

Het verblijf is Nederland was erg leuk. Op donderdag een bezoek aan Katwijk, waar het, zoals gebruikelijk op donderdag, een gezellige drukte was. Daarna naar Alphen om de auto te stallen bij de garage (snik), hetgeen gelukkig vlot geregeld is en dan per trein naar Best waar Pa al staat te wachten. Vrijdag was daar een ’gezinsreünie’, waar Patrick erg van heeft genoten.

Zondag 12 april – Pasen
Ik heb zaterdagavond flink staan bakken. Een rijkelijk gevuld paasbrood, met verse gist en 2x rijzen, dus redelijk tijd-in-beslag-nemend. Nu begrijp ik ook deze uitdrukking... Omdat ik wat amandelspijs over had, ook maar een cake gebakken. En een kwarktaart, want het is tenslotte Pasen. En ’sjokoladeboller’, eveneens met verse gist en rijstijd, om het geheel een Noors tintje te geven. Met al mijn recent ontdekte traditionele baksels, kan ik in Nederland zó in een openluchtmuseum aan de slag. Daarnaast had ik wat chocoladegoed ingekocht voor het zoekritueel, maar aangezien hele lieve Nederlandse paashazen bang waren dat we hieraan een tekort zouden hebben, was er nog wat in de koffer gestopt. Kortom, één ding is zeker: we zullen deze Pasen niet verhongeren. Daar zitten we dan, met z’n vieren en een berg eten voor een weeshuis. Het is een hele klus alles te verorberen, maar we komen een heel eind. Na Pasen weer aan de lijn....
Dan zoeken we paaseieren in de tuin, waarbij Dennis flink moet klauteren (de paashaas kon goed gooien) en Lieke alles verzamelt in een mandje. Kindjes én huis veranderen vandaag langzaam in 1 groot chocolade-ei. ’s Middags maken we een boswandeling en daarna zetten we ons gezellig rond de kaasfundue.

Maandag 13 april
We hadden het plan opgevat te gaan wandelen in een potentiëel vakantiegebied, maar omdat het vies regent maken we er een luie dag van.

Dinsdag 14 april
Het normale leven begint weer. Patrick aan het werk, waar hij nog wat van mijn bakresultaten probeert te slijten, maar natuurlijk heeft iedereen de calorie-tax de afgelopen dagen al ruim overschreden. Ik weer naar de Noorse les, waar ik klasgenoten uit Uzbekistan, Ethiopië, Eritrea en Thailand ontmoet. Om maar wat voor de hand liggende landen te noemen... En Dennis weer naar de barnehage, waar hij volgens eigen zeggen met een ’echte zaag mocht beelden mocht zagen’... Wat moet ik me daar nou weer bij voorstellen?? Zolang al zijn ledematen echter nog vastzitten aan zijn lijfje laten we het maar gebeuren.

Woensdag 15 april - Sollicitatiebrief
De afgelopen dagen heb ik gezwoegd op een Noorse sollicitatiebrief, die ik vandaag verstuur. Ik solliciteer naar een functie als assistent op een barnehage. Ze hebben meerdere mensen nodig. In Nederland zou ik niet snel op een dergelijke functie solliciteren, maar het lijkt me dé plek om Noors te leren. Ik heb er wel een hard hoofd in, want ik wil maar 2 of 3 dagen werken, en ik kan pas per 1 september beginnen. Maar voor een assistent-functie heb je geen diploma’s nodig. Ik heb wel gemeld dat ik jarenlang in de KRB-activiteitencommissie heb gezeten en in de scholencommissie van het WNF-regioteam. En dat ik een EHBO-voor- kinderen-curus heb gedaan. En nu maar afwachten....

Flåklypa
Tja, zelfs in het Noors betekent dit niks. Het is de naam van een stadje uit een Noorse film uit 1975. Vanaf die tijd een must voor ieder in Noorwegen opgroeiend kind, aldus collega Kari. Als Patrick op internet leest dat er veel overeenkomsten zijn met Star Wars, is hij uitermate geïnteresseerd. Ik heb de film dus maar besteld, en vandaag zit ’ie bij de post. Het is inderdaad een leuke film over een racewedstrijd, maar met name de manier waarop de film gemaakt is, is geweldig. De personages zijn allemaal poppen waarvan de bewegingen en gezichtsuitdrukkingen echt ontzettend knap weergegeven zijn. Het was destijds ongetwijfeld een enorm karwei deze film te maken.

Donderdag 16 april
Patrick vertrekt voor een tweedaagse vergadering in Sandefjord. Hij zit erg in over het feit dat hij nog zo goed als niets verstaat van een vergadering in het Noors, maar eigenlijk niet durft te vragen of het in het Engels kan. Ik weet uit ervaring dat het vervelend is altijd alles in het Engels te moeten doen omdat er 1 buitenlander aanwezig is. Maar ja, als Patrick niets zegt, gaat men er wellicht vanuit dat hij alles verstaat en zullen ze hem vragen acties te ondernemen n.a.v. de vergadering. Dus hij besluit te vragen of het in het Engels kan en wellicht een volgende keer ’gewoon’ in het Noors.

Auto verkocht!
Vandaag wordt Patrick gebeld met het goede nieuws dat de Seat in Nederland al verkocht is. Weer iets om af te strepen van de actielijst!

Rommelmarkt
Er wordt een rommelmarkt georganiseerd in de plaatselijke school en ik slaag er weer in om onze huisraad te verminderen. De spullen worden thuis opgehaald, lekker makkelijk. Patrick kijkt af en toe wat bedenkelijk en vindt dat ik ’het wel erg te pakken heb’. Maar ik wil geen overbodige spullen meer in huis, en nu weet ik zo’n beetje wat we hier nog kunnen gebruiken en wat niet. Als de verhuizers het zouden zien.....

Vrijdag 17 april - Tuin
Jawel, de sneeuw is zo goed als verdwenen en daarom zien we elke dag een nieuw stukje tuin opdoemen. Achter ons huis is een rotswand, en als Stefan en Lieke slapen, beklim ik deze met Dennis. Het is echt fantastisch, ik ben gewoon jaloers op Dennis omdat ik niet zo’n tuin had toen ik klein was. Het is echt een klimparadijs, met heel wat geschikte plekjes voor een boomhut! Ik daal na een tijdje weer af, maar Dennis wil niet mee. Op zo’n moment is het een voordeel dat hij geen 10 seconden zijn mond houdt, want dan weet ik dat alles nog goed gaat. Dan roept hij: Mama, ik ben verdwaald, maar ik zit zo lekker waar ik verdwaald ben. Vervolgens klimt hij zelf helemaal naar boven en later weer naar beneden. Heerlijk om te zien!