Het is een bijzonder jaar. We hadden al een
zonsverduistering gehad (20 maart) en nou zou er ook nog een maansverduistering
zijn in de nacht van 27 op 28 september. Een maansverduistering betekent dat de
zon, de aarde en de maan op één lijn liggen en de schaduw van de aarde over de
maan valt. De maan verdwijnt echter niet helemaal. Het licht van de zon gaat
door de atmosfeer van de aarde en wordt afgebogen en rood gekleurd. Daardoor
valt er rood licht op de maan. Deze keer was super bijzonder, want het was een
supermaan. Dat betekent dat de maan heel dicht bij de aarde staat en dus heel
groot lijkt. Dus het was een supermaansverduistering!
Ik stond om half vier op en ging kijken. Ik
stond aan de overkant van de straat en zag de maan in het westen. Toen ik begon
was ongeveer de helft van de maan donker en de schaduw werd groter en groter.
Na ongeveer een half uur was er alleen nog een heel klein streepje licht aan de
onderkant. De rest van de maan werd oranje. Heel mooi!
Om half vijf ging ik weer naar bed. Foto’s
maken ging niet echt goed. Daarom hierbij een foto die ik niet zelf gemaakt
heb, maar die uit de plaatselijke krant komt (Gjengangeren). Het is een collage
van het proces zoals ik dat gezien heb van half vier tot half vijf. De tweede foto heb ik wel zelf gemaakt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten