Eerst kwamen we bij het paleis. Het bleek dat
je daar naar binnen kon met een gids. Dat leek ons wel leuk. We moesten
kaartjes voor later op de dag bestellen via internet.
We wilden lunchen bij Café Amsterdam. Daar
wordt regelmatig iets georganiseerd door de Nederlandse vereniging dus we waren
benieuwd hoe het daar was. Helaas zou het pas later op de dag open gaan.
Uiteindelijk kwamen we bij het operahuis uit. Inderdaad
een zeer mooi gebouw. De vormen zijn geïnspireerd door ijsschotsen. Erg mooi.
De kinderen hebben er lekker kunnen rondrennen. We konden helaas niet binnen in
de zaal kijken. Om die te zien moeten we waarschijnlijk een keer naar een
voorstelling. Vanaf het operahuis kun je het hoge regeringsgebouw zien. Dat is
waar op 22 juli 2011 de aanslag werd gepleegd. Nieuwsgierig liepen we daarheen.
Het gebouw is helemaal stuk. Er hangt een groot doek voor dat aan één kant is
beschilder met ramen, zodat het lijkt alsof er niets aan de hand is. Er is ook
een museum over de aanslag bij, maar daar hadden we geen zin in. We hebben geen
zin om de dader te verheerlijken. Maar het was goed om daar eens gelopen te
hebben. Er wordt nu al jaren gesproken over hoe het regeringskwartaal herbouwd
moet worden, maar er is nog niets gebeurd. De ambtenaren hebben blijkbaar
allemaal elders een plekje gevonden.
Vervolgens liepen we terug naar het paleis
voor de rondleiding. We mochten geen telefoon of fototoestel mee naar binnen nemen
dus we hebben er helaas geen plaatjes van. Maar het was wel indrukwekkend. Een
aantal van de ruimtes kennen we van TV, zoals de grote zaal waar één keer per jaar
alle ministers en dergelijke dineren met de koning. We hebben ook de slaapkamer
gezien waar de allerbelangrijkste gasten mogen slapen, zoals Obama. In
vergelijking tot andere paleizen is het paleis in Oslo klein, met maar 173
kamers. Noorwegen had in die tijd geen geld om iets groters te bouwen. Maar wij
vonden het groot en vooral mooi genoeg!
Tot
slot liepen we terug naar Café Amsterdam. Toen ik erachter kwam dat het
personeel achter de bar geen Nederlands sprak en ook geen Noors, was dat een
behoorlijke domper. Vervolgens was de menukaart redelijk beperkt. We hebben
bitterballen en nasiballen gegeten en patat met pindasaus en atjar tjampoer…
Viel een beetje tegen.
Maar al met al een heel geslaagde dag en de
kinderen hebben weer een andere kant van Oslo gezien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten